Απορρίφθηκε εκ νέου χθες από το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών η δεύτερη αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής της Ηριάννας.
Το δικαστήριο έκρινε, όπως και το προηγούμενο της εκδίκασης της πρώτης αίτησης, ότι η Ηριάννα πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 497 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι φυγόποινη ή φυγόδικη και δεν έχει παραβιάσει τους περιοριστικούς όρους που της έχουν επιβληθεί, δεν έχει προηγούμενη καταδίκη κλπ. Η υπόθεση «σκοντάφτει» στην προϋπόθεση της ύπαρξης ή ανυπαρξίας ανεπανόρθωτης βλάβης της 29χρονης.
Συγκεκριμένα, η πλειοψηφία της έδρας ενέμεινε στα «ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των πράξεων» που αποδίδονται στην Ηριάννα και από τα οποία προκύπτει ότι «είναι πολύ πιθανόν να διαπραχθούν ομοειδή εγκλήματα». Μάλιστα, οι τρεις δικαστικοί λειτουργοί κατέληξαν στο ότι «δεν προκύπτει υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη για την αιτούσα», παρότι η φοιτήτρια εμποδίζεται να αναπτύξει τις ακαδημαϊκές της δραστηριότητες.
Η δικαστική αυτή κρίση η οποία έρχεται σε συνέχεια της κρίσης του πρωτόδικου δικαστηρίου που εξ αρχής δεν χορήγησε ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση της Ηριάννας -αν και η συνήθης τακτική για κατηγορούμενους που δεν είναι προσωρινά κρατούμενοι από την ανάκριση και τους επιβάλλονται ακόμα και ποινές πολυετούς καθείρξεως, είναι να παίρνουν το ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσης- και της κρίσης του προηγούμενου Πενταμελούς Αναστολών, αντίκειται στο ίδιο το γράμμα και το πνεύμα του νόμου. Ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας στο άρθρο 497 παρ. 7 ξεκινάει την διατύπωση του αρνητικά, και συγκεκριμένα «Τότε μόνο δεν χορηγείται ανασταλτικό αποτέλεσμα…», αυτή ακριβώς η προσέγγιση του ποινικού νομοθέτη κατευθύνει τους δικαστές σε κατ’ εξαίρεση μόνο μη χορήγηση του ανασταλτικού αποτελέσματος και όχι στην εγκαθίδρυση εκ μέρους τους, του αντίστροφου κανόνα.
Από εκεί και έπειτα οι προϋποθέσεις για την κατ’ εξαίρεση μη χορήγηση του ανασταλτικού στην Ηριάννα δεν πληρούνται, καθώς ακόμα και η «υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη για τον ίδιο ή για την οικογένεια του» στην οποία σκοντάφτει η δικαστική κρίση εν προκειμένω, καταδήλως στοιχειοθετείται. Ειδικά τα όσα ανέπτυξε η Ηριάννα και οι καθηγητές της για την ακαδημαϊκή της σταδιοδρομία και τις εργασίες που πραγματοποιεί στο Πανεπιστήμιο, επαρκούν για την στοιχειοθέτηση της υπέρμετρης και ανεπανόρθωτης βλάβης.
Ενώ τα όσα αναφέρουν οι δικαστές κρίνοντας περί «ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των πράξεων» βρίσκονται εκτός νομικής πραγματικότητας, αφού μια τέτοια προσέγγιση συγκρούεται με το γράμμα του νόμου που δεν προϋποθέτει κανένα τέτοιο όρο, ενώ και όταν παλαιότερα το 497 απέκλειε συγκεκριμένα βαρύτατα εγκλήματα, είχε επικριθεί η διάταξη από τη θεωρία και τη νομολογία και εντεύθεν τροποποιήθηκε, χωρίς να εξαιρεί δηλαδή πλέον, ή να ξεχωρίζει «ιδιαίτερα χαρακτηριστικά πράξεων», «ιδιαίτερη βαρύτητα αυτών» κλπ.
«Η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι τυφλή με την έννοια της αντικειμενικότητας και της αμεροληψίας. Παρ’ όλα αυτά πάντα πρέπει να παραμένει δίκαια», ανέφεραν σε κείμενο τους διανοούμενοι από όλο τον κόσμο σχετικά με την καταδίκη της Ηριάννας ενώ κάλεσαν τους δικαστές να «μην αναπαράγουν μια νέα Δίκη του Κάφκα».
Εμείς ως DiEM25 στεκόμαστε ξεκάθαρα ενάντια στην καταδίκη μιας νέας κοπέλας με προσχηματικά και ανύπαρκτα στοιχεία και τον προφανή, μόνο στόχο της ποινικοποίησης των κοινωνικών σχέσεων με ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Οι ερωτήσεις του δικαστηρίου για το «αν είχε σχέση με τέτοιους χώρους» και τα σχόλια της έδρας αναφορικά με το πλήθος που κατέκλυσε το ακροατήριο του Εφετείου, όπως: «έχετε πολλούς φίλους βλέπουμε», είναι πέρα και έξω από κάθε έννοια κράτους δικαίου και δεν έχουν σχέση με καμία έκφανση απονομής της δικαιοσύνης.
Απαιτούμε την αποκατάσταση της αδικίας και διεκδικούμε δικαιοσύνη για την Ηριάννα, για τον Περικλή, για σένα και για μένα.
Αλίμονο αν αφήσουμε τις κερκόπορτες των πολιτικών φρονημάτων, που δυστυχώς ποτέ δεν εγκατέλειψαν τη δικαστική κρίση, να δικάζουν και να καταδικάζουν αθώους ανθρώπους και να τους αφήνουν στη φυλακή στερώντας τους το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας.
Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ
