Ο Γιάνης Βαρουφάκης απαντά στη συνέντευξη του κ.Τσίπρα στο Guardian, όπου ο πρωθυπουργός, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την πλήρη αποδοχή του δόγματος ΤΙΝΑ (”δεν υπάρχει εναλλακτική”), καταφεύγει σε λογικά άλματα, αλλά και στην υιοθέτηση μιας φρασεολογίας (χώρα – ασθενής, λιτότητα – πικρό αλλά αναγκαίο φάρμακο) που έρχεται σε πλήρη αρμονία με τους εκπροσώπους του βαθέος κατεστημένου της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Ολόκληρη η δήλωση του Γιάνη Βαρουφάκη:
Σε συνέντευξη του στον Guardian, ο έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, έχοντας παραδεχθεί ότι έκανε «μεγάλα λάθη», ρωτήθηκε αν το να με διορίσει πρώτο του Υπουργό Οικονομικών ήταν ένα από αυτά. Σύμφωνα με την δημοσιογράφο, ο κ. Τσίπρας είπε ότι ήμουν “η σωστή επιλογή για την αρχική στρατηγική πολιτικής σύγκρουσης” αλλά απορρίπτει το σχέδιο που του παρουσίασα για αντίδραση στην επιθετικότητα της τρόικας ως«τόσο ασαφές, που δεν άξιζε να το συζητάμε».
Με δεδομένο ότι, πολύ πριν κερδίσουμε τις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015,
(A) παρουσίασα προφορικά και εγγράφως στον κ.Τσίπρα το διττό σχέδιο μου [(i) για την αποτροπή της επιθετικότητας της τρόικας ώστε να επιτευχθεί βιώσιμη συμφωνία εντός ευρώ, και (ii) για την αντίδρασή μας σε ένα πιθανό αδιέξοδο (και οποιαδήποτε κίνηση από την τρόικα να εκδιώξει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη)], και
(Β) επιλέχθηκα από αυτόν για την θέση του Υπουργού Οικονομικών με βάση (θα υπέθετε κανείς) την αξία του εν λόγω σχεδίου, η δήλωσή του στον Guardian αντικατοπτρίζει μια βαθιά ασυνέπεια:

• Είτε ήμουν η σωστή επιλογή για να ηγηθώ της «σύγκρουσης» με την τρόικα επειδή τo σχέδιo μου ήταν πειστικό

• Είτε τo σχέδιό μου δεν ήταν πειστικό και, επομένως, ήμουν η λάθος επιλογή για τη θέση του πρώτου του Υπουργού Οικονομικών

Η δήλωση του κ. Τσίπρας ότι ήμουν και η σωστή επιλογή (για την αρχική σύγκρουση) και το πως το σχέδιό μου ήταν απορριπτέο μετά από μια απλή ανάγνωση, απλά δεν στέκει λογικά.
Από την άλλη, η λογική ασυνέπεια της δήλωσης του Πρωθυπουργού είναι άκρως διαφωτιστική καθώς αποκαλύπτει την αδυναμία διατήρησης μιας ριζοσπαστικής κριτικής των προκατόχων του όσο υιοθετεί το δόγμα της TINA (Τhere is no alternative – Δεν υπάρχει εναλλακτική)
Καθώς η άποψη μου για τα γεγονότα του 2015 είναι καταγεγραμμένη (βλ. το τελευταίο βιβλίο μου «Adults in the Room», το οποίπο σύντομα θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά με τίτλο “Ανίκητοι Ηττημένοι” από τις Εκδόσεις Πατάκη) δεν επιθυμώ να προσθέσω κάτι εδώ γι αυτήν την περίοδο.
Αυτό που έχει σημασία σήμερα είναι το καθήκον όλων μας να τερματιστεί η απερήμωση της Ελλάδας, η οποία προχωράει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς λόγων των “μέτρων” του 3ου Μνημονίου , των νέων μη βιώσιμων δανείων (είτε αυτά δίδονται από την τρόικα είτε από τις αγορές), και της αυθαίρετης, αυτο-τροφοδοτούμενης και αυτο-υπονομευόμενης λιτότητας.
Το ίδιο ερώτημα μπορεί να πάρε την εξής αμείλικτη μορφή: Τι θα ήταν καλύτερο για την χώρα; Η τακτική του «υποδειγματικού κρατουμένου» που επέλεξε, όπως ο κ. Σαμαράς προγουμένως, ο κ. Τσίπρας; Ή το σχέδιο που παρουσίασα στον κ. Τσίπρα, το οποίο εκείνος αγκάλιασε στα τέλη του 2014 προτού το απεμπολίσει μερικούς μήνες μετά;
Αυτό είναι το μέγα ερώτημα.
 

Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ