Όταν κανείς διαβάσει για τα γεγονότα σχετικά με το δημοψήφισμα της Καταλονίας της Κυριακή, μπαίνει στον πειρασμό να μην πάρει θέση. Η διαδικασία πήγε λάθος από την αρχή κι έτσι είναι εύκολο να βρεθούν λάθη και στις δύο πλευρές τις ιστορίας. Έτσι, θα ήταν ευκολότερο να καταχωρηθεί το πρόβλημα ως ένα ισπανικό εσωτερικό ζήτημα.
Αυτή ακριβώς μοιάζει να είναι η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με το δημοψήφισμα και την ακόλουθη υπερβολική αντίδραση της εθνικής ισπανικής αστυνομίας. Πολύ λίγες φωνές υψώθηκαν ενάντια στον τρόπο που το δημοψήφισμα προωθήθηκε μέσα στην Καταλονική Βουλή υπό αμφίβολες διαδικασίες, αλλά ακόμα λιγότερες ενάντια στην εντελώς δυσανάλογη αντίδραση από την ισπανική κεντρική κυβέρνηση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκάθαρα δε θέλει να κλυδωνίσει μία από τις χώρες – μέλη της, ειδικά εφ’ όσον η κυβέρνηση της χώρας αυτής ανήκει στην επικρατούσα πολιτική οικογένεια στην Ευρώπη (το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα).
Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, μία ουδέτερη στάση δεν αποτελεί επιλογή. Το να μην αντιδράς στις βίαιες τακτικές της ισπανικής κυβέρνησης που σκοπό είχανε να εμποδίσουν το δημοψήφισμα από το να διεξαχθεί, ουσιαστικά δίνει πράσινο φως σε κυβερνήσεις χωρών όπως η Ουγγαρία ή η Πολωνία , οι οποίες ήδη έχουν επιδείξει μία κλίση σε αυταρχική διακυβέρνηση, να συνεχίσουν να λειτουργούν αντίθετα με τα ευρωπαϊκά ιδεώδη περί ελευθερίας και φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Οπότε ας είμαστε ξεκάθαροι: Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να καταδικάσει χωρίς καμία αμφιβολία οποιαδήποτε ανάμειξη αστυνομικής ή στρατιωτικής δύναμης όταν έχει να κάνει με αυτό που στον πυρήνα του αποτελεί ένα πολιτικό πρόβλημα. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να έχει κάποιον ρόλο στο θέμα του Καταλονικού δημοψηφίσματος πολύ νωρίτερα, προσπαθώντας να μεσολαβήσει ανάμεσα στις δύο πλευρές, βοηθώντας τες να επιτύχουν έναν ικανοποιητικό συμβιβασμό κάτω από τους δημοκρατικούς θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να υλοποιήσει όσα οι πρόγονόι της ονειρεύτηκαν, θα έπρεπε να είναι άσχετο το αν η Καταλονία θα παρέμενε κομμάτι της Ισπανίας ή όχι, καθώς θα ήταν μέρος μίας μεγαλύτερης ζώνης ελευθερίας και ιθαγένειας.
Όλοι μας θα έπρεπε απερίφραστα να καταδικάσουμε τη χρησιμοποίηση βίας με σκοπό την εμπόδιση ενός δημοψηφίσματος, ανεξάρτητα από την αξία ή τη νομική ισχύ του δημοψηφίσματος αυτού καθαυτού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να είναι μία πλατφόρμα αφιερωμένη στην προώθηση της ειρηνικής συνύπαρξης, την τήρηση των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων, και την αναζήτηση δημοκρατικών λύσεων στα προβλήματα της Ευρώπης. Προς το σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνει η ίδια πιο δημοκρατική και ευαίσθητη σε όλες τις φιλοδοξίες των πολιτών και να χρησιμοποιεί αυτή την αυξημένη νομιμότητα ώστε να βοηθάει σε οποιαδήποτε διαμάχη μέσα στα σύνορά της.
José Luis Malaquias,
φυσικός μηχανικός,
μέλος του DiEM25 με έδρα την Πορτογαλία
Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ
