Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησα τα επιχειρήματα που εκφράστηκαν μέσα στην εβδομάδα για την δραχμή.
Υποτίμηση έως 50%, υψηλός πληθωρισμός 10% που θα μειώνεται σταδιακά, και, εν συντομία, στην αρχή θα πεινάσουμε, μετά όμως η κατάσταση θα φτιάξει.
Στο σημείο αυτό οφείλω να ομολογήσω πως δεν είμαι οικονομολόγος και δεν έχω εξειδικευμένες γνώσεις.
Πέρυσι, μετά το δημοψήφισμα, ο καθένας κατανόησε πως το ευρώ χρησιμοποιήθηκε ως όπλο έναντι των Ελλήνων.
Η πρώτη λογική αντίδραση του καθενός μας, που επιθυμεί Δημοκρατία θα ήταν πως πρέπει να εγκαταλείψουμε το ευρώ. Και εγώ αυτό σκέφτηκα.
Είμαστε κυρίαρχο κράτος, με δημοκρατικό πολίτευμα θα επανακτήσουμε τον δημοκρατικό έλεγχο της Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να μην ξανασυμβεί ό,τι συνέβη μετά το δημοψήφισμα.
Και πράγματι έτσι είναι, αν το εξετάσουμε μόνο ως ‘Ελληνες και πούμε η Ελλάδα πρώτα που είναι της μόδας μετά την εκλογή του Trump.
Είμαστε όμως μόνο Έλληνες;
Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, για να αποτραπεί κάτι αντίστοιχο, δημιουργήθηκε η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης, της Ευρώπης των λαών. Πλέον πάνε 60 χρόνια.
Οι περισσότεροι έχουμε ταξιδέψει, έχουμε περάσει μέρος των σπουδών μας στην Ευρώπη (erasmus) έχουμε φίλους Γάλλους Ιταλούς, Ισπανούς, Γερμανούς κλπ, ακόμα και ερωτικές σχέσεις, όπως ένας φίλος μου που τα έχει με μια Γερμανίδα τα τελευταία 4 χρόνια.
Άλλοι από μας διαμένουν μόνιμα στην Ευρώπη, άλλοι γεννήθηκαν εκεί.
Δε μπορούμε να αγνοήσουμε το παρόν και το παρελθόν μας.
Είμαστε de facto ενωμένοι.
Το να γυρίσουμε στα εθνικά σύνορα και νομίσματα θα σήμαινε επιστροφή στη μαύρη προπολεμική δεκαετία του ’30.
Η μία χώρα θα ανταγωνιζόταν την άλλη, το ένα νόμισμα το άλλο. Εξ’ ου και η υποτίμηση του νομίσματος που προβλέπει ο Λαπαβίτσας.
Δεν είναι τυχαίο πως Δραχμή ζητάει η Χρυσή Αυγή, φράγκο η Λεπέν κτλ.
Κατ’ εμέ το ζήτημα δεν είναι ευρώ ή δραχμή, μάρκο ή γιεν αλλά να υπάρξει δημοκρατικός έλεγχος πάνω στην Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, ώστε να υπάρξει New Deal για πράσινη ανάπτυξη, βασικό εισόδημα και προστασία από τους πλειστηριασμούς για όλους τους Ευρωπαίους.
Όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί να ενωθούμε και να διεκδικήσουμε μια δημοκρατική Ευρώπη των λαών και όχι των πολυεθνικών εταιριών, των τραπεζών και των κρατών.
Ας μη τους χαρίσουμε την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης όπως παλιότερα τους χαρίσαμε την Κοινωνία των Εθνών και όπως πάμε να τους χαρίσουμε και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Όταν οι κάτοικοι της Δράμας δεν είναι ικανοποιημένοι με την πολιτικής της Ελλάδας, δε ζητάνε να αυτονομηθούν και να αποκτήσουν εναλλακτικό νόμισμα αλλά συμμμετέχουν μαζί με τους άλλους Έλληνες στην δημοκρατική αλλαγή πολιτικής της Ελλάδας. Στο ίδιο νόμισμα.
Το ίδιο πρέπει να γίνει και με την Ευρώπη.
Τουλάχιστον αυτό προσπαθεί να κάνει το κίνημα εκδημοκρατισμμού της Ευρώπης. Diem25.
Ξέρεις, πιτσιρίκο, είχες αναρωτηθεί παλαιότερα “που είναι οι πνευματικοί άνθρωποι;”
Δεν σου έχω απάντηση για τους Έλληνες αλλά σου έχω απάντηση για τους παγκόσμιους πνευματικούς ανθρώπους, όπως ο Νόαμ Τσόμσκυ, ο Σλαβόϊ Ζίζεκ, ο Τζούλιαν Ασσάνζ, ο Κεν Λόουτς, για τον οποίο έγραψες πρόσφατα, όλοι τους στηρίζουν το DIEM25.
Όλοι τους στηρίζουν την υπερεθνική προοδευτική συμμαχία των λαών και όχι την εθνική απομόνωση.
Carpe diem
Πηγή: Pitsirikos
*Νομικός και μέλος DiEM25_Ελλάδας
Τα άρθρα απηχούν προσωπικές απόψεις των συντακτών/μελών και δεν εκφράζουν κατ᾽ ανάγκη τις θέσεις του DiEM25