Να όμως που δεν ξεχάστηκε εντελώς … η άνοιξη του 2015 στη Ελλάδα! Το μεγάλο ΌΧΙ των Ελλήνων, που τα ποσοστά του συμφώνησαν με όλη μου την ζωή, δηλαδή με όσα χρόνια είχα ζήσει ως τότε: 62. 62 τοις εκατό των Ελλήνων δεν υπέκυψαν στον τρόμο και τις απειλές απ’ όλες τις πλευρές του κόσμου.
Θυμάμαι πολύ καλά τις δηλώσεις των Τροϊκανών. Μέσα και έξω από την Ελλάδα. Να προειδοποιούν και να απειλούν. Μην τολμήσουν να ψηφίσουν Όχι οι Έλληνες. Όχι στα σκληρά μέτρα λιτότητας της Ε.Ε.
Τι θράσος, σκεφτόμουν τότε. Ποιος τους δίνει το δικαίωμα; Να επεμβαίνουν έτσι; Σε ένα δημοψήφισμα σε άλλη χώρα; Σε μία δημοκρατική διαδικασία; Που ορίζει κατεξοχήν την Δημοκρατία;
Τώρα ξέρω: ο φόβος. Φοβόντουσαν το Όχι των Ελλήνων. Θα τους κόστιζε. Αρκετά δις. Και την εξουσία. Η Ελλάδα θα ήταν μόνο η αρχή. Άλλες χώρες θα ακολουθούσαν. Έβλεπαν το ντόμινο. Και στο τέλος θα έπεφταν οι ίδιοι.
Δεν γνωρίζω τι ακριβώς έγινε. Πίσω από την πλάτη όλων μας. Αλλά το Όχι έγινε Ναι. Σκοτώσανε την Δημοκρατία. Σκοτώσανε την άνοιξη. Σκοτώσανε το Όχι.
Να όμως που ζει! Ζει στην Ελλάδα. Στην ανυπακοή των μελών και υποστηρικτών του DiEM25. Και του ΜέΡΑ25.
Ζει και στην Γερμανία. Και εκεί στα μέλη του DiEM25. Αλλά και σε ένα περιοδικό. Το γερμανικό περιοδικό “ΟΧΙ”.
Αρχικά σαν ένθετο στο “Neues Deutschland“. (εφημερίδα της Αριστεράς από το 1947 στη τότε Ανατολική Γερμανία). Τώρα πια σαν ανεξάρτητο μηνιαίο περιοδικό και blog.
Έχει ενδιαφέρον, πως αποφάσισαν, να βγάλουν αυτό το περιοδικό. Και γιατί το ονομάσανε “Όχι”.
Στις 7 Απριλίου 2016, όταν το blog ξεκίνησε, θυμίζουν στους αναγνώστες, τι είχε γίνει εκείνο το διάστημα το 2015.
Γράφουν στο blog: “Τότε το Όχι ήταν η λέξη με την οποία ξαφνικά ζωντάνευε η πολιτική σκηνή της Ευρώπης. Το “ΟΧΙ” των Ελλήνων και Ελληνίδων στα μέτρα λιτότητας. Στον εκβιασμό των οικονομικά δυνατότερων της Ε.Ε. Με επικεφαλής την κυβέρνησή της Γερμανίας. Το “ΟΧΙ” στην αποδόμηση των κοινοτικών δομών, στις ιδιωτικοποιήσεις, στην φτώχεια και στην κατάθλιψη – Το “ΟΧΙ” στο Όχι του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, σε αυτούς που δεν θέλουν να υποταχτούν στην δικιά του λογική.
Αυτό το “ΟΧΙ” ήταν σαν ένας σύντομος σεισμός. (…)”
Ακολουθεί μία αναφορά στο βαθμό με τον οποίο μας ελέγχουν τα ΜΜΕ που αναπαράγουν τα λόγια των πολιτικών στη Γερμανία και στην Ευρώπη, πως αυτός ο καπιταλισμός μπορεί να μη είναι πάντα βολικός, αλλά είναι το καλύτερο που έχουμε. Δηλαδή TINA (There Is No Alternative)
Και καταλήγει στην αναγκαιότητα του “ΟΧΙ” σαν αρχή της αναζήτησης εναλλακτικών πολιτικών λύσεων. Και μιας που η οικονομία είναι κυρίαρχος της παγκόσμιας πολιτικής, πρέπει να μας απασχολεί η οικονομία. Μόνο αυτός που καταλαβαίνει τους βασικούς κανόνες της οικονομίας καταλαβαίνει και πως επηρεάζει όλη τη δομή της κοινωνίας.
Θέλουν λοιπόν ο Tom Strohschneider και η ομάδα του να διαφωτίζουν τους αναγνώστες τους με άρθρα οικονομικού περιεχομένου σε αυτό το blog. Και οι συνδρομητές του περιοδικού να εξασφαλίζουν την βιωσιμότητα και του blog.
Και επειδή επιμερίζουμε αυτήν την λογική του οικονομικού διαφωτισμού και στο DiEM25/ΜέΡΑ25. Και επειδή τιμούν έτσι και την Ελληνική Άνοιξη του 2015 στην Γερμανία, τους οφείλουμε την αναγνώρισή μας.
Καλή σταδιοδρομία λοιπόν στο ΌΧΙ και Carpe DiEM.
του Γιόχεν Σούλτ, μέλους του Συμβουλίου DiEM25 Ελλάδας
Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ
