Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων σήμερα στη σκιά μιας νέας πολύνεκρης τραγωδίας στις θάλασσες μας. Την ώρα που οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη -ιδίως οι πιο κατατρεγμένοι- συνεχίζουν να βρίσκονται σε διαρκή κίνηση, οι Κυβερνήσεις μας και οι υπερθενικές μας ηγεσίες (ΕΕ κλπ.) συνεχίζουν να χτίζουν μισανθρωπικά τείχη και να κλείνουν τα μάτια στις παράνομες επαναπροωθήσεις και τους πνιγμούς αθώων ανθρώπων.
Η αέναη κίνηση όμως των πληθυσμών, ξεκινάει από την ίδια την απαρχή της ανθρωπότητας και εντείνεται με τους σύγχρονους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με την φτώχεια, την ανέχεια και την κλιματική καταστροφή.
Η προσφυγιά και η μετανάστευση δεν είναι μια διαδικασία εκούσια, αλλά, όπως έγραφε κι ο Μπρεχτ, μια πικρή ιστορία ξεριζωμού: «Λαθεμένο μου φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν: Μετανάστες. Θα πει, κείνοι που άφησαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο δε φύγαμε γιατί το θέλαμε, λεύτερα να διαλέξουμε μίαν άλλη γη. Ούτε και σε μίαν άλλη χώρα μπήκαμε να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν. Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνήγησαν, μας προγράψανε» (Ποίημα: Μετανάστες).
Σήμερα λοιπόν, που οι φράχτες, τα τείχη και η μισανθρωπιά υψώνεται απ’ άκρη σ΄ άκρη της χώρας μας, της Ευρώπης και της υφηλίου, ενώ η ακροδεξιά μισαλλοδοξία ξεπηδά ξανά, ως εάν να πρόκειται για μια νέα δεκαετία του ’30. Σήμερα που οι δικοί τους πόλεμοι «γεννούν» για άλλη μια φορά τους δικούς μας νεκρούς και τα δικά τους κέρδη γεννούν την δική μας φτώχεια. Η δική τους κλιματική -και όχι μόνο-καταστροφή γεννά τη δική μας δυστοπία.
Σήμερα που η χώρα μας διαπράττει καθημερινά εγκλήματα στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της, καταπατώντας το διεθνές δίκαιο με τις παράνομες επαναπροωθήσεις του ελληνικού λιμενικού, των ελληνικών συνοριακών αρχών και μέχρι πρότινος με την “συνεισφορά” της ευρωπαϊκής Frontex. Να μην μείνει ατιμώρητο το έγκλημα της Πύλου. Είναι ξεκάθαρες οι ευθύνες των αρχών και η ρατσιστική πολιτική που έχει εμποτίσει τις κρατικές πρακτικές.
Σήμερα που το «πρόβλημα» -όπως και διαχρονικά άλλωστε- δεν είναι το αν είσαι πρόσφυγας ή μετανάστης, αλλά πλούσιος ή φτωχός, είναι δηλαδή κυρίως ταξικό.
Σε αυτόν τον σύγχρονο άδικο και απάνθρωπο κόσμο, εμείς υψώνουμε την αλληλεγγύη μας, την ανθρωπιά και τον διεθνισμό μας, σπάζοντας τα τείχη του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και εντείνοντας τον αγώνα μας έναντι των πραγματικών γενεσιουργών αιτιών της προσφυγιάς, της μετανάστευσης, της φτώχειας και της κλιματικής κρίσης: τις πολιτικές τους!
Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ
