Όταν μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, δεν υπάρχουν κοινωνικά αποδιοπομπαίοι
Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και τη δυνατότητα νομικής αλλαγής του, χωρίς προηγούμενη χειρουργική επέμβαση.
Ένα νομοσχέδιο που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, έντονες επικρίσεις και πολιτικό-θρησκευτικούς διαξιφισμούς.
Για μία ακόμα φορά, πρέπει να δίδεται μάχη και αγώνας για το αυτονόητο.
Το δικαίωμα αυτεξουσιότητας και αυτοπροσδιορισμού του ατόμου, συνιστά ύψιστο και θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Δικαίωμα ανθρώπινης αξίας και αξιοπρέπειας , δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του ατόμου με όλες τις εκφάνσεις της –μηδεμίας εξαιρουμένης-, το οποίο δεν μπορεί να χρήζει διακριτικής ή ιδιαίτερης μεταχείρισης.
Η απόφαση για το φύλο, τη θρησκεία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, το πολιτικό φρόνημα κ.α. σε μία δημοκρατική, προοδευτική, σύγχρονη, πολιτισμένη κοινωνία δεν μπορεί να επαφίεται στην κρίση κανενός άλλου, πλην του ιδίου του ατόμου.
Η απλοποίηση της διαδικασίας «αλλαγής» της ταυτότητας φύλου, χωρίς την προϋπόθεση της πρότερης χειρουργικής επεμβάσεως στο φύλο του ατόμου, συνιστά αυτονόητη ρύθμιση, βαίνουσα σε καταδήλως ορθή κατεύθυνση, καθώς μια σειρά διεθνείς και ευρωπαϊκοί οργανισμοί θεωρούν ότι τέτοια προαπαιτούμενα συνιστούν είδος «βασανισμού», απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης, ενώ ταυτόχρονα παραβιάζουν την ιδιωτική και οικογενειακή ζωή αυτών των ανθρώπων (άρθρα 3 και 8 της ΕΣΔΑ) και η οποία έχει υιοθετηθεί από την συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών –και όχι μόνο- χωρών. Επιπλέον συνιστά συμμόρφωση της ελληνικής νομοθεσίας με τις νομικές κατευθύνσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ και πρόσφατα η ελληνική νομολογία, με αμετάκλητη απόφαση του Ειρηνοδικείου το 2016, έκανε δεκτό το ως άνω αυτονόητο.
Η πρόβλεψη μιας απλοποιημένης διαδικασίας, με μυστικότητα και στηριζόμενη πλήρως στη βούληση του ίδιου του ατόμου, συνιστά την πλέον ενδεδειγμένη αντιμετώπιση του εν λόγω ζητήματος.
Στο δε ζήτημα του ορίου ηλικίας, είναι επίσης ορθό να επιτρέπεται σε άτομα ανήλικα, που έχουν συμπληρώσει ωστόσο το 15ο έτος της ηλικίας τους, να αποφασίζουν (με κάποιες πιο αυστηρές προϋποθέσεις) για την ταυτότητα του φύλου τους, καθώς σε αυτή την ηλικία τα άτομα αυτά έχουν ήδη αναπτύξει επαρκώς την προσωπικότητα τους και τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.
Οι ακροδεξιές και συντηρητικές κραυγές οπισθοχώρησης, όπως και οι ακραίες και απαράδεκτες παρεμβάσεις της εκκλησίας, σε ζητήματα κατάφωρης παράβασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να παροραθούν, μπροστά στο πάγιο δίκαιο αίτημα των ανθρώπων που νιώθουν «ξένοι» στο βιολογικό τους φύλο και διεκδικούν το αυτονόητο. Το δικαίωμα τους δηλαδή, να επιλέγουν οι ίδιοι, και να μην τους επιβάλει κανένας άλλος, το φύλο τους.
Σε κάθε περίπτωση έχουν πολλά ακόμα να γίνουν, όπως φερ΄ ειπείν ότι συνεχίζει να επαφίεται στην κρίση ενός δικαστή – κριτή, η απόφαση για την αλλαγή του φύλου. Ή ακόμα η συνέχιση της υπάρξης -ή μάλλον της ανυπαρξίας- κενού και αρρύθμιστου πλαίσιου για τα πρόσωπα ακαθόριστου φύλου, ατόμων δηλαδή που δεν αναπροσδιορίζονται ούτε ως άνδρες, ούτε ως γυναίκες. Για τα άτομα αυτά δεν υπάρχει επί της ουσίας κανένα νομικό πλαίσιο και υπόσταση.
Εμείς στο DiEM25 ήδη έχουμε υιοθετήσει ως επιλογή για τις ποσοστώσεις στις ψηφοφορίες μας, την επιλογή κάποιου να αυτοπροσδιορίζεται ως ακαθόριστου φύλου άτομο.
Επιπλέον είμαστε και θα είμαστε εκεί, χωρίς να κρυβόμαστε, να μετριάζουμε ή να λακίζουμε, όταν πρόκειται για ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διότι όταν μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, δεν υπάρχει κανείς κοινωνικά αποδιοπομπαίος!
Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ
