Και από το Βήμα της Βουλής, να ευχηθώ χρόνια πολλά και ευτυχισμένο το 2023 σε όλους σας, συνάδελφοι, και ιδίως στους ανθρώπους εκεί έξω που μας βλέπουν, αν μας βλέπουν.

Το 2022 μάς έφερε πόλεμο, μάς έφερε ακρίβεια, νέα υποχώρηση δημοκρατικών θεσμών, νέες κακουχίες για τους πολλούς εν μέσω πανηγυρισμών και απίστευτης αισχροκέρδειας των πολύ λίγων, μάς έφερε όμως και κοντά σε ανθρώπους που αντιστέκονται, που οι αγώνες τους μας ενδυναμώνουν, μας εμψυχώνουν έτσι ώστε το 2023 να κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε υπέρ των πολλών.

Σε λίγο καιρό, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο θόρυβος της εκλογομαχίας δεν θα επιτρέπει καμία νηφάλια εκτίμηση της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Γι’ αυτό επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, να προσφέρω σήμερα την εκτίμηση του ΜέΡΑ25 για την κατάσταση στη χώρα μας και για την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποτέ η Ελλάδα δεν ήταν περισσότερο εξαρτημένη από ό,τι είναι σήμερα. Ποτέ ο ιδιωτικός και δημόσιος τομέας μας δεν ήταν πιο βαθιά εξαρτημένοι και χρεοκοπημένοι επί της ουσίας. Παράλληλα, ποτέ η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν περισσότερο εξαρτημένη και λιγότερο οικονομικά βιώσιμη από ό,τι είναι σήμερα.

Γιατί λέω ότι ο ελληνικός ιδιωτικός και δημόσιος τομέας είναι πιο εξαρτημένος και πιο χρεοκοπημένος από ποτέ; Ήρθε η στιγμή για σταράτα λόγια. Έχουμε ένα δημόσιο χρέος 400 δισεκατομμυρίων, ένα ΑΕΠ μισό από αυτό σε μια περίοδο κλιμακούμενων επιτοκίων, όταν ξέρουμε ότι στα τέλη της δεκαετίας του 2020, όταν θα έχει τελειώσει η σημερινή πιστωτική κάρτα, την οποία εσείς του ΣΥΡΙΖΑ την ονομάζετε «μαξιλαράκι», θα αναγκαστεί το δημόσιο –όποιος και αν είναι στην εξουσία- σε τεράστια δάνεια για να προβεί στις αποπληρωμές του τείχους του χρέους που έρχεται από το 2028 και μετά.

Θα μου πείτε, τι σας νοιάζει; Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2020, οι εκλογές να πάνε καλά! Νοιάζει τον κόσμο εκεί έξω που δεν αντέχει πλέον να ατενίζει το μέλλον της χρεοκοπίας του, που κουράστηκε. Νοιάζει ακόμα και τους σοβαρούς, τους υπομονετικούς επενδυτές, ξένους και Έλληνες, που μένουν μακριά από τη χώρα, που δεν επενδύουν σοβαρά βλέποντας τι έρχεται στο τέλος της δεκαετίας. Και να ήταν μόνο το υπάρχον χρέος και τα κλιμακούμενα επιτόκια!

Γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι σημαίνει μια χώρα, σαν την Ελλάδα ιδίως, να έχει ένα έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών που να τρέχει με ρυθμό 8% ετησίως; Να σας πω τι σημαίνει. Σημαίνει ότι ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας της χώρας μαζί, οι Έλληνες και Ελληνίδες μαζί, ιδιώτες και δημόσιο μαζί, κάθε χρόνο 8% του συνολικού μας εισοδήματος το δανειζόμαστε μόνο και μόνο για να εισάγουμε αυτά που εισάγουμε, χωρίς τίποτα σοβαρό να επενδύεται από αυτά στις παραγωγικές διαδικασίες του μέλλοντος, για παράδειγμα το πράσινο υδρογόνο. Να γιατί λέω ότι ποτέ η Ελλάδα δεν ήταν περισσότερο εξαρτημένη από ό,τι είναι σήμερα.

Και τι απαντάτε εσείς του μνημονιακού τόξου σε αυτή την πραγματικότητα; Τίποτα απολύτως. Απλά βασίζεστε στη γενναιοδωρία των δανειστών, δημοσίων \ και ιδιωτών δανειστών. Λέτε και ξαναλέτε ότι η καλή Ευρώπη έχει λύσει το πρόβλημά μας, βάζει πλάτη. Για τώρα βάζει πλάτη, υπό αποπνικτικούς όρους βεβαίως για την παραγωγική βάση της χώρας. Για παράδειγμα έχουμε 24% ΦΠΑ σε μια σπασμένη χώρα, αν είναι δυνατόν, κόκκινα δάνεια που καταρρακώνουν την κοινωνία και μεταφέρουν τον πλούτο των μικρομεσαίων στα Cayman Islands, χρηματιστήρια ενέργειας που στεγνώνουν την όποια ρευστότητα υπάρχει εκεί έξω, νοικοκυριών και μικρομεσαίων, υπέρ κάποιων συγκεκριμένων ολιγαρχών.

Το κοινό αφήγημα Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το πρόβλημα του χρέους είναι λυμένο και απλά τσακώνεστε μεταξύ σας για το ποιος το έλυσε, αν το έλυσε ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος με τον κ. Αντώνη Σαμαρά, με το PSI, αν το έλυσε ο κ. Τσίπρας με το τρίτο και το τέταρτο μνημόνιο, αν το έλυσε η «Μητσοτάκης ΑΕ»

Αυτό το αφήγημα, ότι έχει λυθεί το πρόβλημα του χρέους, βασίζεται στην απατηλή πίστη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πραγματικά το έχει λύσει και ας δανειζόμαστε 8% του ΑΕΠ κάθε χρόνο. Η καλή Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ξένοι τραπεζίτες θα στηρίζουν εσαεί τα αρπακτικά του ιδιωτικού μας τομέα που μετατρέπουν αυτά τα νέα δάνεια σε νέους χάρτινους πύργους την ώρα που το πτωχευμένο κράτος μας προσποιείται ότι δεν είναι πτωχευμένο επιδοτώντας τους ολιγάρχες της ενέργειας, των σούπερ μάρκετ, αυτούς που πήραν τα αεροδρόμιά μας, την Aegean, για να μην πω και για τους αυτοκινητόδρομους.

Σκεφτήκατε όμως ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία στηρίζεστε για τα δανεικά και αγύριστα, είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία αυτό το κράτος και ο ιδιωτικός τομέας, πριν από το 2010, στηριζόταν και για εκείνα να δανεικά και αγύριστα; Μέχρι που κάποια στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση σταμάτησε να δανείζει και μετά είχαμε κατάρρευση τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα και βέβαια μια ανθρωπιστική κρίση που συνεχίζεται σήμερα με τη νέα λιτότητα που έχει τη μορφή της ακρίβειας των τιμών, αυτής της λαίλαπας, να μαστίζει τους ανθρώπους μας εκεί έξω.

Αναρωτηθήκατε έστω και μια στιγμή ποια είναι η κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάνω στην οποία στηρίζεστε γι’ αυτά τα δανεικά και αγύριστα; Συνειδητοποιείτε ότι ποτέ η Ευρώπη δεν ήταν περισσότερο εξαρτημένη και λιγότερο βιώσιμη από ό,τι είναι σήμερα; Ότι το οικονομικό μοντέλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει καταρρεύσει; Ότι ποτέ τόσο ο ευρωπαϊκός Βορράς, όσο και ευρωπαϊκός Νότος δεν ήταν λιγότερο ικανοί να προωθούν τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης;

Αν ενδιαφέρεστε να δείτε γιατί η Ευρώπη ηττάται κατά κράτος αυτή τη στιγμή που μιλάμε, σκεφτείτε το εξής. Κάποια στιγμή, ελπίζω πολύ σύντομα, και θα ήθελα να το ελπίζουμε όλοι μαζί, θα αρχίσουν ειρηνευτικές διαδικασίες για τον πόλεμο στην Ουκρανία, είτε κρυφές, είτε δημόσιες, αλλά ελπίζουμε να αρχίσουν, και στις οποίες βεβαίως θα πρωτοστατήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ίσως η Κίνα, ίσως η Ινδία. Δεν υπάρχει πιθανότητα να μην γίνει αυτό κάποια στιγμή. Οι συνομιλίες αυτές, εάν υπάρξει κατάληξη, και το γνωρίζετε γιατί το έχει πει ο ίδιος ο Μπάιντεν, θα απαιτήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση να χρηματοδοτήσει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας με τουλάχιστον ένα τρισεκατομμύριο. Είναι η εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, όχι η δική μου.

Ερώτημα, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Ποιος θα εκπροσωπήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε αυτές τις συνομιλίες; Ελπίζω όχι η κ. Φον Ντερ Λάιεν η οποία δεν εκπροσωπεί κανέναν. Κοιτάξτε να δείτε το πρόβλημα. Δεν έχουμε πλέον ούτε την Άνγκελα Μέρκελ. Δεν υπάρχει ηγεσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτήν τη στιγμή τόσο ο κ. Μακρόν, όσο και ο κ. Σολτς δεν έχουν τη στήριξη της Πολωνίας, των χωρών της Βαλτικής, της Φινλανδίας, της Σουηδίας για να εκπροσωπήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και παράλληλα είναι δυνατόν να εκπροσωπηθεί η Ευρωπαϊκή ένωση όταν της ζητάτε να σκάσει ένα τρισεκατομμύριο χωρίς το Παρίσι και τη Ρώμη;

Εκεί καταλήγουμε, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, σε φορολόγηση των ευρωπαίων πολιτών και τεράστιες δαπάνες χωρίς εκπροσώπηση των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο φόρουμ που θα αποφασιστεί αυτή η χρηματοδότηση.

Πέραν του ότι αυτό είναι εξευτελιστικό για τους λαούς της Ευρώπης, είναι και μια τεράστια βόμβα στα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μία περίοδο αυξανόμενων επιτοκίων, με μια Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που πιέζεται σήμερα -το ξέρετε αυτό- να αρχίσει να πουλάει, όχι να αγοράζει ή να μην αγοράζει, τα κρατικά ομόλογα που έχει ήδη αγοράσει, και τα δικά μας, με το γερμανικό βιομηχανικό μοντέλο να είναι καπούτ λόγω της τιμής της ενέργειας, και βεβαίως των προβλημάτων που έχει με τις εξαγωγές της Κίνας λόγω της πολιτικής της Ουάσιγκτον του νέου ψυχρού πολέμου, με τον Σολτς να προτείνει νέο ευρωπαϊκό δανεισμό.

Μην χαίρεστε, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, γιατί αυτός ο νέος ευρωπαϊκός δανεισμός δεν θα πάει σε ένα ταμείο, το οποίο θα μεταφέρει πόρους στις ελλειμματικές χώρες. Το θέλει το ταμείο αυτό για να στηρίξει την καταρρέουσα γερμανική βιομηχανία με ένα Ταμείο Ανάκαμψης να έχει απομακρύνει ακόμα περισσότερο την ιδέα της πολιτικής ενοποίησης από το προσκήνιο.

Σε μια τέτοια περίοδο αυτή η εξευτελισμένη, κατακερματισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς αιδώ, χωρίς κάποιον τουλάχιστον να είναι στο τιμόνι της θα εξαναγκαστεί από την Ουάσιγκτον να πληρώσει και τα σπασμένα στην Ουκρανία, την ανοικοδόμηση, αλλά επιπλέον να διαθέσει ένα μεγάλο κομμάτι των κονδυλίων της κοινής αγροτικής πολιτικής στους Ουκρανούς αγρότες. Τολμήσατε ποτέ να το συζητήσετε αυτό με τους Έλληνες αγρότες, να τους πείτε τι μέλλει γενέσθαι;

Γενικότερα, πιστεύετε πραγματικά ότι είναι σοφό να βασίζετε το μέλλον αυτής της χώρας στην συγκινητική πίστη σας ότι τα εξωφρενικά χρέη του ελληνικού δημοσίου και του ελληνικού ιδιωτικού τομέα θα συνεχίζει στο διηνεκές να τα στηρίζει μια Ευρωπαϊκή Ένωση, που οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαναγκάζουν να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, όχι για να βρει δισεκατομμύρια, αλλά για να βρει τρισεκατομμύρια, με μια Ευρωπαϊκή Ένωση της οποίας η Κεντρική Τράπεζα είναι εξαναγκασμένη να περιορίζει τη ρευστότητα -ρωτήστε την κυρία Λαγκάρντ- μια Ευρώπη στην οποία στο μόνιμο ρήγμα μεταξύ βόρειας και νότιας Ευρώπης έχει προστεθεί τώρα το ρήγμα μεταξύ ανατολικής και δυτικής Ευρώπης;

Το ΜέΡΑ25 σας έλεγε πριν και σας το λέει και τώρα, στα τρία κόμματα του μνημονιακού τόξου, η επιλογή σας της όλο και μεγαλύτερης εξάρτησης από τη γενναιοδωρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αυτό το μόνιμο «ναι σε όλα», σε αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί υπαρξιακό κίνδυνο για τη χώρα μας.

Θυμάστε, που εν μέσω πανδημίας, το ΜέΡΑ25 ήμασταν το μοναδικό κόμμα που αναλύαμε τους λόγους για τους οποίους τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης όχι μόνο θα πάνε στους ολιγάρχες, αλλά δεν θα προσέφερε τίποτα πανευρωπαϊκά στην υπόθεση της δημοσιονομικής και πολιτικής ένωσης;

Θυμάστε που προτείναμε, ως ΜέΡΑ25, πράγματα που θα είχαν δώσει πραγματικές ανάσες, όχι μόνο στο δικό μας το λαό, αλλά και στους Γερμανούς εργαζόμενους; Θυμάστε, για παράδειγμα, τα 2000 ευρώ που είχαμε προτείνει για κάθε οικογένεια, όπως είχε κάνει ο Μπάιντεν και ο Τραμπ, το οποίο θα το πληρωνόταν κατευθείαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ή το ευρωομόλογο έκδοσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με το οποίο προτείναμε ένα σοβαρό μέρος του εθνικού δημόσιου χρέους ανά την Ευρώπη, όχι μόνο του Ελληνικού, θα μετατρεπόταν σε ευρωπαϊκό;

Σήμερα, τουλάχιστον κεκλεισμένων των θυρών, ακόμα και οι προϊστάμενοί σας στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο συμφωνούν με αυτά που λέμε τώρα, με αυτά που μόλις ακούσατε. Παραδέχονται ότι εκείνες οι προτάσεις θα ήταν ευεργετικές, αντίθετα με αυτά που κάνανε με το Ταμείο Ανάκαμψης. Είναι, βέβαια, προπονημένοι σε αυτά τα mea culpa oι προϊστάμενοί σας στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο. Πετάνε και ένα mea culpa, αφού έχουν κάνει πολύ κακό στους λαούς της Ευρώπης, εφόσον βέβαια δεν κοστίζει τίποτα στους ολιγάρχες που κινούν τα νήματα τους.

Κυρίες και κύριοι, ο μόνος τρόπος να αποφευχθούν αυτά τα εγκλήματα κατά των πολλών, για τα οποία μετά λένε mea culpa -να αποδεχθούν πριν γίνουν- είναι το βέτο. Χωρίς βέτο στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια, με το «ναι σε όλα» η Ελλάδα θα γίνεται όλο και λιγότερο βιώσιμη εντός μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, που κι αυτή θα γίνεται όλο και λιγότερο βιώσιμη. Ακριβώς, δηλαδή, ό,τι έγινε. Τα λέγαμε αυτά.

Γι’ αυτήν την πρόταση μας για άσκηση βέτο στα ευρωπαϊκά συμβούλια ένας Θεός ξέρει τι μας σούρατε, τι ευφάνταστους τρόπους βρήκατε να μας δαιμονοποιήσετε έως ότου ήρθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και ξεχνώντας το μόνιμο τροπάρι ότι μόνο ψεκασμένοι, αντιευρωπαϊστές μιλάνε για βέτο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τι έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Άσκησε βέτο στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ του Αλαφούζου βέβαια έτσι, του Βαρδινογιάννη και των λοιπών δυνάμεων του εφοπλιστικού χώρου.

Άσκησε βέτο για πράγματα που θα έκαναν καλό στους πολλούς εδώ στην Ελλάδα, στους πολλούς στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Ισπανία ακόμη και στην Ολλανδία. Ούτε κατά διάνοια βέβαια, ε; Μια φορά ασκήσατε βέτο και αυτό υπέρ των πιο παρασιτικών προσοδοκυνηγών, πολλοί εκ των οποίων όχι μόνο δεν ζουν στην Ελλάδα, δεν ζουν καν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ιδίως μετά το Brexit, ξέρουμε πού ζουν, στο Λονδίνο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τις μεγαλύτερες απειλές για τον κοινοβουλευτισμό είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος από τα αστικά κόμματα εξουσίας για το τι μέλλει γενέσθαι μετά τις επικείμενες εκλογές. Το μόνο που σας νοιάζει είναι να χαϊδεύετε τα αυτιά των πολλών, των κατατρεγμένων την ώρα που δίνετε διαπιστευτήρια στους ολιγάρχες για να κερδίσετε την εύνοια τους.

Όσο για το διευθυντήριο -τη γνωστή τρόικα Βρυξελλών, Φρανκφούρτης, Βερολίνο από την μεριά και βεβαίως από την άλλη την Ουάσιγκτον- στο οποίο στηρίζεστε πλήρως ένα μόνο ενδιαφέρει αυτούς τους προϊσταμένους σας να προκύψει μια συγκυβέρνηση που να συνεχίζει το μόνιμα αδιέξοδο «ναι σε όλα». Αυτό τους ενδιαφέρει και το μόνο που νοιάζει τα στελέχη του πολιτικού προσωπικού αυτού του «ναι σε όλα» είναι μια καρεκλίτσα σε μια κυβερνησούλα όσο πιο κοντά στο Μαξίμου γίνεται.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτό τον απρόβλεπτο κόσμο ένα πράγμα μπορούμε να προβλέψουμε ότι η επιδείνωση της ευρωπαϊκής κρίσης είναι εδώ, ότι στα ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας το γνωρίζουν αυτό, ότι η επόμενη ελληνική συγκυβέρνηση θα πρέπει να διαχειριστεί τις τραγικές επιπτώσεις αυτής της επιδείνωσης με νέα λεηλασία της πλειοψηφίας των Ελλήνων και ότι οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι η ίδια ντόπια και ξένη ολιγαρχία που σήμερα αισχροκερδίζει από τον πληθωρισμό και τη χυδαία εκμετάλλευση μικρομεσαίων και μισθωτών.

Μπροστά σε αυτή την ζοφερή προοπτική εμείς στο Μέρα25 προτείναμε διάλογο με εσάς που δηλώνετε προοδευτικοί. Δεν σας το προτείναμε, επειδή σας έχουμε καμία εμπιστοσύνη, μην μπερδεύεστε.

Σας το προτείναμε από σεβασμό στους προοδευτικούς ανθρώπους που σας ακολουθούν και σήμερα. Εσείς επιλέξατε να κλείσετε αυτή την πόρτα σε αυτό το διάλογο, παραπέμποντας μας για μετά τις εκλογές, δηλαδή όταν μόνο τις καρεκλίτσες και τα αυτοκίνητα μπορούμε να μοιράσουμε. Δεν μας ενδιαφέρει αυτό. Το ξέρετε.

Φίλες και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, η ηγεσία σας επέλεξε ως μοναδικό συνομιλητή σας αυτό το διαπλεκόμενο ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ που θεωρεί κατόρθωμα του και προσφορά μεγάλη, μεγίστη στη χώρα ότι μας έβαλαν αλυσοδεμένους στο πρώτο μνημόνιο, ένα κόμμα για το οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου θα ντρεπόταν σήμερα, όχι βέβαια όσο ντρέπεται αυτό το κόμμα για τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, λάβαμε το μήνυμα σας. Εμείς προχωράμε το διάλογο με το αγωνιστικό κομμάτι της Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου μέρους και της βάσης σας που δεν το βάζει κάτω, με ανθρώπους ανένταχτους, τίμιους, άσπιλους, με πατριώτες που δεν αντέχουν να βλέπουν τη δέσμια Ελλάδα σε αυτή τη δέσμια Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και επειδή τα βίντεο μένουν, όπως και τα Πρακτικά της Βουλής άλλωστε, επιτρέψτε μου μια πρόβλεψη για το 2023. Το 2023 θα φέρει το ΜέΡΑ25 ενισχυμένο στη Βουλή και την πρώτη φορά και τη δεύτερη και την τρίτη αν υπάρξει.

Γιατί ο κόσμος εκεί έξω απαιτεί αυτή τη φωνή στη Βουλή για να κατονομάζει τους ολιγάρχες, για να καταθέτει ρεαλιστικές, λυτρωτικές, άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις κόντρα στις ολιγαρχικές πολιτικές που πάλι θα δικαιολογείτε, λέγοντας ότι είναι ευρωπαϊκές απαιτήσεις και άρα μονόδρομος.

Θέλει το κόμμα που θα διατρανώνει εδώ μέσα, όπως κάνει τόσο καιρό, ένα ρεαλιστικό όραμα διαφορετικό από το δικό σας δυστοπικό όραμα μιας εξαρτημένης ερημοποιούμενης Ελλάδας εντός μιας όλο και πιο αντιδραστικής, πιο κατακερματισμένης, πιο πολεμοχαρούς και εξαρτημένης από το ΝΑΤΟ και την Ουάσιγκτον Ευρώπης.

Θέλει ένα κόμμα που θα κρατά ζωντανή την ελπίδα ότι το Κοινοβούλιο μπορεί να είναι χρήσιμο για το λαό μας και όχι μόνο για όσους ξεπουλάνε την ελπίδα για ένα officio.

Καλή χρονιά λοιπόν ιδίως σε εσάς εκεί έξω που μπορεί να βλέπετε και να ακούτε. Το 2023 είμαι σίγουρος ότι θα μας ξαφνιάσει ευχάριστα, όχι επειδή η κρίση θα θεραπεύσει τον εαυτό της, αλλά επειδή ο κόσμος εκεί έξω θα αποδείξει ότι δεν είναι στην τσέπη όσων τον λεηλατούν και παράλληλα, την ίδια στιγμή, του λένε ότι είναι αυταπάτη η ρεαλιστική εναλλακτική στη συνθηκολόγηση με τη λεηλασία του.

Σας ευχαριστώ.

Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ