Αργά τη νύχτα της 6ης Δεκέμβρη του 2008, ο 15χρονος Αλέξης πέφτει νεκρός μετά από πυροβολισμό του ειδικού φρουρού της Ελληνικής Αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα, ο οποίος συνοδευόταν από τον συνάδελφο του, Βασίλη Σαραλιώτη. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος, καθώς σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση η σφαίρα διαπέρασε την καρδιά και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο.
 
Η σημερινή ημέρα δεν αποτελεί για εμάς τους νέους επέτειο θανάτου, αποτελεί επέτειο του αγώνα ενάντια στην κρατική βία και την καταστολή. Οι μαθητές, οι φοιτητές και οι νέοι σήμερα θα ξαναβγούν στους δρόμους ελπίζοντας πως το σύνθημα “Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες” δεν θα χρειαστεί να ξαναειπωθεί και οι διεκδικήσεις τους θα δικαιωθούν.
 
Όμως εννέα χρόνια μετά, στην μνημονιακή πλέον Ελλάδα, η ίδια κατάσταση, δεν υπάρχει διαδήλωση χωρίς συνοδεία αστυνομικών και ΜΑΤ, το Ελληνικό Κοινοβούλιο περικυκλωμένο από κλούβες και η Ηρώδου Αττικού και η Ρηγίλλης ασφαλισμένες και απροσπέλαστες για τους πολίτες. Το δε παρόν και μέλλον για τους νέους είναι είτε η μετανάστευση, είτε η ανεργία.
 

Θωμάς Αχταρίδης,

φοιτητής Μαθηματικού ΕΚΠΑ, μέλος DiEM25 Ελλάδας

Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ