Η έλλειψη δασκάλων στα σχολεία
Παρακολουθώντας τις φιλικές προς την κυβέρνηση ειδήσεις, έχεις την αίσθηση ότι παρά τις δυσκολίες οδεύουμε σε καλό δρόμο. Βήμα βήμα πάμε για έξοδο από την κρίση. Η κυβέρνηση μάλιστα ανακοίνωσε ότι φέτος το «κοινωνικό μέρισμα» θα είναι αυξημένο. Υπάρχουν βέβαια και πλήθος μη φιλικών προς την κυβέρνηση ειδήσεων. Παραδόξως όμως ούτε αυτές οι ειδήσεις είναι φιλικές για τον πολίτη. Αναλώνονται σε μικροκομματικές αντιπαραθέσεις αδιαφορώντας για τα πραγματικά μας προβλήματα. Αδιαφορώντας για τα θεμελιώδη δικαιώματα που στερούμαστε.
Έτσι, πέρασε στα ψιλά η στέρηση των συνταγματικών δικαιωμάτων που υφίστανται οι μαθητές. Φέτος, ίσως εντονότερα από κάθε άλλη μνημονιακή χρονιά, οι μαθητές στερούνται το ισότιμο δικαίωμα στη μόρφωση. Και φέτος δεκάδες χιλιάδες μαθητές στερούνται τους δασκάλους τους. Πάγιες και διαρκείς ανάγκες καλύπτονται με αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις καταφθάνουν στα σχολεία ακόμα και δύο, τρεις ή και περισσότερους μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς! Μα δεν είναι εννέα μήνες η σχολική χρονιά για όλα τα παιδιά, για όλα τα διδασκόμενα μαθήματα; Πόσο «αθόρυβα» μάς οδήγησαν στην αποδοχή της στέρησης των δικαιωμάτων μας, ως τη μόνη «συνετή» επιλογή;
Θα περίμενε κανείς από μία «αριστερή» κυβέρνηση να έχει τουλάχιστον ευαισθησία στις ίσες εκπαιδευτικές ευκαιρίες. Αντιθέτως όμως έχει γιγαντώσει το πρόβλημα. Όχι μόνο δεν καλύπτει πάγιες ανάγκες με μόνιμους εκπαιδευτικούς, όχι μόνο δεν τοποθετεί τους εκπαιδευτικούς έγκαιρα από την αρχή της σχολικής χρονιάς, αλλά αδυνατεί να τους παράσχει και τις στοιχειώδεις συνθήκες, ώστε να επιτελέσουν το έργο τους. Φέτος το πρόβλημα της στέγασης των δασκάλων είναι μεγαλύτερο από ποτέ. Οι τιμές εξωφρενικές (αλλά ελεύθερη αγορά δεν έχουμε); Η διαθεσιμότητα σπιτιών περιορισμένη έως ανύπαρκτη. Ο δήμαρχος ενός τουριστικού νησιού μάλιστα, παραβλέποντας τις δικές του ευθύνες, έφτασε στο σημείο να ζητήσει από τους πολίτες «να υιοθετήσουν έναν εκπαιδευτικό», μετατρέποντας έτσι τη δική του υποχρέωση σε αντικείμενο εθελοντικής φιλανθρωπίας…
Παραιτήσεις αναπληρωτών ετοιμάζονται στην Σαντορίνη γιατί δεν βρίσκουν στέγη #αναλώσιμοι_εκπαιδευτικοι
https://t.co/GIVVnvPbJu— angeltsak (@a_angeltsak) September 30, 2017
Φυσικά και είναι υποχρέωσή του. Βάσει της § 32 του Νόμου 4483/2017, που δεν εφαρμόζεται, οι νησιωτικοί δήμοι με πληθυσμό έως 30.000 κατοίκους οφείλουν να παρέχουν δωρεάν σίτιση και κατάλληλο κατάλυμα στους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων. Δεν είναι δα και κανά προνόμιο! Αυτό εξάλλου κάνουν και οι ιδιώτες της «ελεύθερης αγοράς» στα τουριστικά επαγγέλματα εδώ και χρόνια, προκειμένου να προσελκύσουν μη ντόπιους εργαζόμενους κατά την τουριστική περίοδο. Τους παρέχουν στέγη… Πώς θα μορφωθούν τα παιδιά σε αυτές τις περιοχές όταν δεν έχουν καν δασκάλους ή καταλήγουν με δασκάλους εξουθενωμένους και απελπισμένους;
Μου θυμιζει τ χρονιά που διοριστηκα
Κερκυρα εγω μ τ 5χρ κορη μ
Σέρρες ο 3χρ γιος με τ γιαγια
Θεσ/νικη ο αντρας μ#αναλωσιμοι_εκπαιδευτικοι— angeltsak (@a_angeltsak) August 31, 2017
Αλήθεια για ποια θέματα συγκρούονται υποτίθεται η κυβέρνηση κι η αξιωματική αντιπολίτευση, όταν έχουν συναποδεχθεί την καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας; Για ποιο «κοινωνικό μέρισμα» μιλάμε, όταν αυτό δεν προέρχεται από περίσσευμα, αλλά από την καταλήστευση των παιδιών μας; Είναι η καταλήστευση των παιδιών μας το όραμα για μια «ενωμένη» Ευρώπη; Είναι η στέρηση της παιδείας «ευρωπαϊκή» αξία; Είναι το δικό μας όραμα; Ποια κοινωνία στερεί από το μέλλον της; Με ποια «κοινή λογική» αντιμετωπίζουμε τη μόρφωση ως βάρος που πρέπει να περικόψουμε, αντί ως επένδυση για το μέλλον; Στερώντας ώρες μαθήματος στα παιδιά, τούς στερούμε ώρες που δεν θα γυρίσουν πίσω. Τους στερούμε εμπειρίες κατάλληλες για να εμπλουτίσουν το στοχασμό και τη σκέψη τους στην ηλικία που βρίσκονται αυτή τη στιγμή. Σήμερα, δεν δανειζόμαστε απλώς από τα παιδιά μας, αλλά τους κλέβουμε το μέλλον…
Φωκίων Θεοδώρου, μέλος DiEM25
Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ
