Τα «κόκκινα δάνεια» των τεσσάρων εγχώριων συστημικών τραπεζών αποτελούν μία από τις πιο περίπλοκες και σοβαρές διευθετήσεις με ανυπολόγιστο κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Από την άλλη μεριά, ο μεγάλος όγκος τους μας δείχνει με τρόπο περίτρανο ότι οι αθρόες ανακεφαλαιοποιήσεις των τελευταίων ετών, δεν έχουν επιδράσει ευεργετικά και ότι η παρατεταμένη ύφεση αποτελεί ανάχωμα στις επιδιώξεις των διεθνών πιστωτών για την «εξυγίανση» του τραπεζικού συστήματος.
Ο πρώτος ποσοτικοποιημένος στόχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προς τις ελληνικές τράπεζες μέχρι το 2019, αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές παραμέτρους της διαδικασίας, καθώς ζητάει την απομείωση κατά 38 διεσεκκατομμύρια €, όμως ο «Ελέφαντας στο δωμάτιο» δεν είναι το μέγεθός τους, αλλά ο κοινωνικός αντίκτυπος!!!
Οι τραπεζικοί αναλυτές και οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία πώλησης τέτοιων δανείων είναι απαραίτητο να αναφερθούν ανοιχτά στα σενάρια των επιπτώσεων και να απαντήσουν σε σειρά ευλογοφανών ερωτήσεων. Τι πρόκειται να εισρεύσει στα ταμεία των τραπεζών και τι πρόκειται να συμβεί στους δανειολήπτες; Τα ταμεία που θα αγοράσουν τα «κόκκινα δάνεια» τι επιθυμούν; Είναι ικανή η πώληση των «κόκκινων δανείων» να καταστήσει τις τράπεζες υγιείς και βιώσιμες ώστε να επιτελέσουν τον ρόλο τους; Θα μειώσει ή όχι την λογιστική τους αξία; Η πώληση «κόκκινων δανείων» αναμένεται ή όχι να επηρεάσει το μέλλον των εργαζόμενων στα τραπεζικά ιδρύματα;
Τα ερωτήματα αυτά οφείλουν να απαντηθούν τώρα και να συνδεθούν με το ευρύτερο αναπτυξιακό σχέδιο που προβάλλεται από τις μνημονιακές δεσμεύσεις ώστε να γίνει κατανοητός ο σκοπός και η αναγκαιότητα αυτής της υφεσιακής παρέμβασης.

Θέλεις να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του DiEM25-ΜέΡΑ25; Γράψου εδώ