DiEM25’s driepuntenplan voor de COVID-19 pandemie
Stap 1: De uitgifte van € 1 biljoen aan eurobonds van de ECB
Stap 2: Directe steun aan de burgers door een Europese solidariteitsbetaling van € 2000 in cash
Stap 3: De invoering van een Europees groen herstel- en investeringsprogramma
Inleiding: Levens, bestaansmiddelen en de Unie in gevaar
De COVID-19-pandemie is de grootste test van het Europese project in de geschiedenis van de Unie – en we falen op dit moment.
Solidariteit zou een grondbeginsel van de EU moeten zijn. Maar, net op het ogenblik dat solidariteit het hardst nodig is, ontbreekt deze.
COVID-19 heeft een fundamentele waarheid onthuld: Europa is slechts zo gezond als zijn ziekste inwoner, en slechts zo welvarend als zijn meest bankroete inwoner.
Het EU leiderschap is echter verlamd door haar ‘beggar-thy-neighbour’ mentaliteit, en hanteert economische oplossingen ongeacht of ze buurlanden verzwakken.
De prijs voor deze mislukking zal niet alleen het verlies van mensenlevens en bestaansmiddelen zijn, maar het uiteenvallen van de Unie zelf.
In overeenstemming met de Green New Deal for Europe biedt DiEM25 een driepuntenplan aan dat alle inwoners van Europa beschermt, een economische depressie afwendt en de instorting van de Unie voorkomt.
Vier feiten
Ons plan is gebaseerd op vier basisfeiten.
- De overheidsschuld zal – en moet – stijgen: De snelle daling van inkomsten in de private sector moet worden vervangen door overheidsuitgaven. Zo niet zullen faillissementen de productiecapaciteit van Europa grotendeels vernietigen en daardoor de belastingbasis nog meer verzwakken.
- De grote stijging van de overheidsschuld mag ons niet uit elkaar drijven: De laatste eurocrisis heeft de begrotingspositie van sommige lidstaten vernield, terwijl die van andere lidstaten is verbeterd. Het resultaat zijn zeer verschillende budgettaire incasseringsvermogens in de eurozone. Als de stijging van de overheidsschuld geen gedeelde last wordt, zal de nieuwe eurocrisis de laatste kans om de Europese Unie bijeen te houden tenietdoen, zodra het virus zelf is overwonnen.
- Een eurobond is essentieel, maar de duivel zit in de details: Negen regeringen in de eurozone hebben terecht de uitgifte van een euro-obligatie geëist, zodat de last van de stijgende overheidsschuld wordt gedeeld. Maar de belangrijkste vragen blijven: Welke instelling moet deze uitgeven? En wie zal ervoor garant staan? Volgens DiEM25 is er maar één antwoord: een ECB-eurobond die alleen door de ECB wordt gesteund.
- Een eurobond is essentieel, maar niet voldoende: Er zijn nog twee interventies nodig. Tijdens de pandemie moet Europa onmiddellijk geld op de bankrekening van elke burger injecteren om zoveel mogelijk faillissementen en inkomensverliezen te voorkomen. Als de pandemie eenmaal voorbij is, moet Europa een omvangrijk, effectief en gemeenschappelijk groen investeringsprogramma opzetten, om haar totale herstelvermogen te verbeteren.
Drie stappen om Europa te verenigen en een COVID-19 depressie te vermijden
Stap 1: De ECB moet € 1 biljoen euro-obligaties van de ECB uitgeven
Degenen die pleiten voor een eurobond hebben gelijk: het is de enige manier om de stijging van de overheidsschuld op te vangen zonder de Unie te breken. De vraag is: wie moet deze uitgeven? En, wie moet ze steunen?
Europa heeft drie instellingen die de broodnodige euro-obligatie zouden kunnen uitgeven: het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM), de Europese Investeringsbank (EIB), en de Europese Centrale Bank (ECB). Twee van deze instellingen zijn echter ongeschikt voor de urgente taak die voor ons ligt.
- Het Europees Stabiliteitsmechanisme: Het ESM mag om twee redenen niet de uitgevende instelling zijn. In de eerste plaats dringt het ESM erop aan dat alle leningen worden verstrekt onder voorwaarden die geen enkele regering zal aanvaarden . Ten tweede bevatten de ‘synthetische’ obligaties van het ESM, zelfs als deze voorwaarden worden opgeheven, de kiem van de versplintering van Europa .
- De Europese Investeringsbank: De EIB moet worden gebruikt voor de uitgifte van investeringsobligaties, niet voor de uitgifte van eurobonds die overheidsschuld moeten dekken. (Zie stap 3 hieronder)
De ECB blijft als enige over: de enige EU-instelling die niet-synthetische, therapeutische euro-obligaties kan uitgeven.
In het licht van het bovenstaande stelt DiEM25 het volgende voor:
De ECB geeft een euro-obligatie met een lange looptijd van 30 jaar uit voor een bedrag van € 1 biljoen, uitsluitend gesteund door de ECB, met de mogelijkheid van verdere uitgifte indien nodig.
De door de ECB geïnde € 1 biljoen zal dan worden gebruikt ter vervanging van de nationale schuld, in verhouding tot de coronavirus-geïnduceerde nationale recessies en kosten voor de volksgezondheid.
Gezien de dertigjarige looptijd van deze ECB-eurobond zal de EU drie decennia de tijd hebben om te beslissen hoe zij haar centrale bank moet terugbetalen. DiEM25 is van mening dat alleen een democratisch gekozen federale regering in Europa deze beslissingen kan nemen. Zonder die regering verdiepen de noodmaatregelen van de ECB alleen maar het democratisch deficit in Europa, waardoor het voortbestaan van de Unie opnieuw in gevaar komt.
Stap 2: De ECB moet elke Europese burger € 2000 toewijzen als Europese Solidariteitsbetaling.
Talloze Europeanen zitten momenteel opgesloten zonder de mogelijkheid om een inkomen te verweven. Ze hebben onmiddellijk geld nodig, geen leningen of voordelen die te veel bureaucratie vereisen.
Daarom roepen we de ECB op om de commerciële banken van Europa onmiddellijk te financieren met € 2000 per Europese burger, dat direct op hun rekening moet worden overgeschreven.
Voor mensen zonder bank moet de ECB cash geld verstrekken aan één bank per lidstaat, die genummerde, anonieme debet kaarten uitgeeft, die dan door lokale en nationale autoriteiten worden uitbetaald aan inwoners zonder bankrekening.
Laat niemand je vertellen dat het niet kan! Als reactie op COVID-19 hebben de autoriteiten van Hongkong 1250 dollar bijgeschreven op de rekening van elke inwoner. Als reactie op de financiële crisis van 2008 deed de Australische regering hetzelfde en bespaarde zo het land de venijnige recessie die Europa teisterde.
Laat niemand u vertellen dat we dit niet kunnen betalen! De totale kost van een Europese solidariteitsbetaling van € 2000 aan elke Europese burger zal de ECB € 750 miljard euro kosten – precies het bedrag van de extra kwantitatieve versoepeling die de ECB zojuist heeft aangekondigd: dezelfde kwantitatieve versoepeling die vóór de pandemie faalde om Europa uit de stagnatie te halen.
Laat niemand u vertellen dat dit niet ‘duurzaam’ is! Aan het eind van het jaar kunnen de staten personen belasten naar rato van hun totale inkomen, waarbij ze een deel van die betalingen kunnen terugvorderen volgens behoefte.
Stap 3: De EU moet een Europees groen herstel- en investeringsprogramma opzetten
Wanneer Europa’s lockdown afloopt, zullen hele industrieën tegen het faillissement aankijken en wanhopig op zoek zijn naar herinvestering en heroriëntering.
Europa kan zich niet veroorloven deze crisis te verkwanselen zoals de vorige.
De eurocrisis liet Europa achter met een lager groen groeipotentieel en minder capaciteit om te concurreren met China en de Verenigde Staten op het gebied van de technologieën van de toekomst. We kunnen het ons niet veroorloven om op deze crisis te reageren met meer bezuinigingen, grotere verschillen, minder investeringen en een tekort aan kwaliteitsvolle banen.
Daarom heeft de Europese Unie nood aan een permanent post-pandemisch Europees programma voor groen herstel en investeringen, dat wordt gefinancierd door een alliantie van de EIB en de ECB, en wordt uitgevoerd door een nieuw Europees Agentschap voor Groen Herstel.
DiEM25 stelt voor dat de Europese Raad:
- aan de Europese Investeringsbank (EIB) en haar dochtermaatschappij het Europees Investeringsfonds (EIF) opdracht geeft om EIB-EIF-obligaties uit te geven die ongeveer gelijk zijn aan 5% van het BBP van de EU en die op de obligatiemarkten door de ECB moeten worden ondersteund.
- het Europees Agentschap voor Groen Herstel (EAGH) op richt, met als taak de door de EIB-ECB-alliantie opgehaalde middelen te richten op de groene energie unie en op het voorzien van volksgezondheid, openbaar onderwijs en andere publieke goederen in de hele Unie.
Conclusie: Europa zal zich verenigen of de Unie zal vergaan
De invoering van de euro heeft de EU op een tweesprong gebracht die hetzij tot eenwording, hetzij tot desintegratie leidt. Een derde eindpunt bestaat niet.
De eurocrisis is door de interventies van de ECB in de ijskast gezet, maar nooit genezen. De noodtoestand door COVID-19 maakt het echter onmogelijk om de eurocrisis in bevroren toestand te houden.
De EU moet zich verenigen om deze ongekende crisis het hoofd te bieden, of ze zal ten onder gaan.
Het driepuntenplan van DiEM25 biedt de enige weg naar eenwording. De drie beleidsmaatregelen die we voorstellen zijn onmiddellijk uitvoerbaar en in overeenstemming met de letter van de EU-verdragen.
Ze beloven:
- De schuldenlast te verdelen tussen de lidstaten van de EU
- De grote en beschikbare stimulans te geven die Europa nodig heeft
- De fout van de EU te corrigeren, die een insolventiecrisis met een liquiditeitscrisis verwarde
- Europese burgers te beschermen tegen inkomensverlies voor COVID-19
- Publieke groene investeringen te leveren die Europa duurzaam helpen herstellen.
Zodra het driepuntenplan van DiEM25 wordt uitgevoerd, heeft Europa de kans om een echte, democratische Unie te worden. De enige andere optie is uiteenvallen.
Do you want to be informed of DiEM25's actions? Sign up here