De medeoprichter van DiEM25 hield in Cuba een toespraak op het Congres van Havana voor een Nieuwe Internationale Economische Orde

Waarom moet een Nieuwe Niet-Gebonden Beweging worden opgebouwd om te strijden voor een socialistische, democratische en bevrijdende Nieuwe Internationale Economische Orde? Omdat het moet!

Dat was de titel van de toespraak die Yanis Varoufakis op vrijdag 27 januari hield in Havana, Cuba, op het Congres van Havana voor een Nieuwe Internationale Economische Orde.

De medeoprichter van DiEM25 was in Cuba voor een officieel bezoek op uitnodiging van de regering van Havana en een belangrijk onderwerp van gesprek tijdens zijn reis was de oprichting van een Nieuwe Niet-Gebonden Beweging die zal streven naar een Nieuwe Internationale Economie.

Hieronder volgt de volledige toespraak:

• Inleiding: Een boodschap uit Athene

Vrienden, kameraden, mede afgevaardigden van de Progressive International,

Dit is, merkwaardig genoeg, de eerste keer dat ik in Cuba ben. Decennialang wilde ik hier niet naartoe, omdat ik niet als toerist wilde komen. Daar is Cuba te belangrijk voor. Ik moest zestig plus worden om het plezier te ervaren naar Cuba te gaan om met kameraden te werken aan wat echt belangrijk is voor Cuba, voor Amerika, voor Azië, voor Afrika, voor Europa en ja voor mijn land, Griekenland, dat al zo lang lijdt. En wat is dat? Dat is de oprichting van een Nieuwe Niet-Gebonden Beweging (NNAM) waarmee de bestaande, uitbuitende, rampzalig extractieve imperialistische internationale economische orde kan worden afgebroken om er een nieuwe voor in de plaats te stellen – een Nieuwe Internationale Economische Orde (NIEO) waarin mensen en planeet samen kunnen ademen, leven en bloeien.

Voordat ik ter zake kom, moet ik eer bewijzen aan dit land en zijn dappere mensen. Toen onze partij, MeRA25, een persbericht naar buiten bracht dat ik naar Havana zou komen, gebeurde er iets vreemds. Er kwam een stortvloed van beledigingen uit de gebruikelijke hoeken: anticommunisten, radicale centristen en sommige linkse mensen die de revolutionaire ijver van hun jeugd hebben verloren. Zij beschuldigden mij en MeRA25 ervan Griekenland “in gevaar te brengen” door ons verzet tegen de machtige oligarchie die ons land bestuurt. Maar al deze mensen – hoe hard ze het ook probeerden – konden één ding niet verbergen dat ze gemeen hadden: respect voor het Cubaanse volk.

Loop vandaag in Athene rond. Het lijkt rijker, meer “ontwikkeld” dan Havana. Maar de meeste van onze mensen lopen er rond zonder bezit, vernederd, met hun democratie als een schijnvertoning. Waarom? Omdat ze op 5 juli 2015 zo dicht bij een revolutie kwamen, met een moedig 62% NEE tegen het Internationaal Monetair Fonds, tegen de roofzuchtige bankiers, tegen de lokale oligarchie. Helaas, diezelfde nacht werd ons volk verslagen door hun leiders en werd de revolutie de kop ingedrukt.

En toch, zelfs wie sindsdien onder druk is gezet om te geloven dat er geen alternatief was voor overgave, kijkt naar het volk van Cuba met immens respect – zelfs een vleugje jaloezie. Waarom? Omdat het volk van Cuba zich niet heeft overgegeven!

• De Verklaring van Athene: Het begin van een Nieuwe Niet-Gebonden Beweging om te strijden voor een Nieuwe Internationale Economische Orde

Over Athene gesproken: op 13 mei 2022 heeft onze partij, in samenwerking met de Progressive International, vertegenwoordigd door mijzelf, Jeremy Corbyn en Ece Temelkuran, de Athens Declaration uitgegeven. De Verklaring van Athene was ons antwoord op de afschuwelijke oorlog in Oekraïne tegen de achtergrond van een ongekende oorlogszucht. Het was ook de eerste oproep voor een Nieuwe Niet-Gebonden Beweging. Staat u mij toe enkele passages voor te lezen:

• Wij staan achter elk volk dat lijdt onder invasie, ontheemding en agressie.
• Wij eisen een onmiddellijk staakt-het-vuren in elk conflict, de terugtrekking van de bezettingstroepen en een alomvattende vrede onder auspiciën van de Verenigde Naties.
• Wij verzetten ons tegen de verdeling van de wereld in concurrerende blokken die investeren in ongebreideld militarisme, hypermoderne massavernietigingswapens en een Nieuwe Koude Oorlog.
• Wij geloven dat duurzame vrede alleen kan worden bereikt door alle militaire blokken te vervangen door een inclusief internationaal veiligheidskader dat spanningen de-escaleert, vrijheden uitbreidt, armoede bestrijdt, uitbuiting beperkt, sociale en ecologische rechtvaardigheid nastreeft en een einde maakt aan de overheersing van het ene land door het andere.
• Met dit in gedachten roepen wij democraten over de hele wereld op hun krachten te bundelen in een Nieuwe Niet-Gebonden Beweging… als een route naar duurzame vrede en… wereldwijd gedeelde welvaart.

En daar heb je het: Vijftig jaar na de oorspronkelijke campagne van de Beweging van Niet-Gebonden Landen voor de oprichting van een Nieuwe Internationale Economische Orde, zetten we het opnieuw op de agenda. Eerst in Athene, vandaag in Havana. Gelukkig hoeven we geen nieuwe toespraken te schrijven. Herinner de wereld alleen maar  aan wat Fidel in oktober 1979 tegen de Verenigde Naties zei:

Dat “het lawaai van wapens, dreigende taal en arrogantie op het internationale toneel moet ophouden.”

Dat “bommen de hongerenden, de zieken en de onwetenden kunnen doden, maar ze kunnen geen honger, ziekten of onwetendheid doden.”

Dat “het huidige internationale monetaire systeem failliet is. En het moet worden vervangen!”

Laten we niet depressief worden omdat we terug zijn bij af, en dat we dezelfde toespraken moeten herhalen en dezelfde campagnes moeten voeren. Denk eraan: Elke generatie is veroordeeld tot dezelfde strijd! Telkens opnieuw. Elke keer met meer focus. En altijd door te leren van de fouten van de vorige generatie.

Dus, nu we opnieuw beginnen met de opbouw van een Nieuwe Niet-Gebonden Beweging om een Nieuwe Internationale Economische Orde te smeden, moeten we ons afvragen: Waarom hebben we de vorige keer verloren? Waarom zijn we in de jaren tachtig en negentig zo ruim verslagen? Waarom viel de oorspronkelijke Beweging van Niet-gebonden Landen  ten prooi aan de hoogste vorm van neo-imperialisme: Het mondiale gefinancialiseerde kapitalisme?

• De essentie van de globalisering en de oorzaak van de overwinning van het neo-imperialisme

Het korte antwoord is: omdat de kapitalisten in de praktijk betere internationalisten bleken te zijn dan wij. Omdat zij de wereldwijde klassenstrijd beter begrepen en dus wonnen.

Wat begrepen zij dan beter dan wij? Het nieuwe, gedurfde imperialisme dat ontstond toen Bretton Woods in 1971 stierf en de Amerikaanse dollar niet langer kon worden omgezet in Amerikaans goud – wat Nixon ertoe bracht buitenlandse kapitalisten en regeringen te vertellen dat de dollar nu hun probleem was.

Nixon had gelijk. Toen het handelstekort van de VS omhoog schoot, werd de wereld overspoeld met dollars die de centrale banken buiten de VS niet anders konden gebruiken dan als reserves (in plaats van goud) om de waarde van hun munt te ondersteunen. De dollar begon dus te lijken op een… schuldbewijs. Al snel werd het wereldwijde financiële systeem gedekt door schuldbewijzen, uitgegeven door de Amerikaanse hegemoon, die kon bepalen wat de buitenlandse houders van schuldbewijzen met hun schuldbewijzen mochten doen – en wat ze er niet mee mochten doen.

De VS was nu een tekortland, maar anders dan alle andere tekortlanden. In tegenstelling tot Argentinië, Frankrijk, Griekenland of India hoefden de Verenigde Staten geen dollars te lenen om hun munt te ondersteunen of de rente in eigen land te verhogen om de uitstroom van geld te stoppen. Elke kapitalist op aarde financierde al snel Amerikaanse renteniers en kapitalisten. Dat ging als volgt:

Kapitalisten in overschotlanden als Japan, Duitsland en later China zagen het handelstekort van de VS als een redder – als een enorme stofzuiger die hun netto-export naar de VS zoog. En wat deden de Japanse, Duitse en later Chinese kapitalisten met al hun dollars? Ze stuurden ze terug naar de Verenigde Staten om eigendommen te kopen die hen rente opleverden: onroerend goed, Amerikaanse staatsobligaties en de paar bedrijven die ze van Washington mochten bezitten.

De tekortlanden in het Zuiden – in Azië, Afrika en Latijns-Amerika – werden voortdurend geplaagd door een tekort aan dollars, die zij van Wall Street moesten lenen om medicijnen, energie en de nodige grondstoffen voor hun eigen export te importeren om de dollars te verdienen die zij nodig hadden om Wall Street terug te betalen. Het was onvermijdelijk dat de tekortlanden in het Zuiden af en toe zonder dollars kwamen te zitten en hun Wall Street-bankiers niet konden terugbetalen. Dan stuurde het Westen zijn deurwaarders naar binnen: het Internationaal Monetair Fonds, dat de ontbrekende dollars zou lenen op voorwaarde dat de regering van het schuldenland land, water, havens, luchthavens, elektriciteits- en telefoonnetwerken, zelfs scholen en ziekenhuizen zou overdragen aan de plaatselijke oligarchen die, zodra ze deze bedrijven en activa in handen hadden, geen andere keuze hadden dan hun inkomsten door te sluizen naar… Wall Street.

Washington had, met andere woorden, de magische formule gevonden waar elk vorig imperium alleen maar van gedroomd had: hoe kun je rijke buitenlanders, uit rijke en arme landen, en elke buitenlandse centrale bank vrijwillig overhalen, zonder de marine of het leger te sturen, om de regering en de goederenimport van het imperium te financieren!

Een Chinese ambtenaar beschreef mij dit ooit als de Duistere Deal achter de globalisering. Waarom duister? Omdat het is gebaseerd op een duister, onuitgesproken, impliciet pact tussen de heersende klasse van de Verenigde Staten en buitenlandse kapitalisten en renteniers. Laat ik het anders zeggen: stel dat je de Amerikaanse hegemonie zou kunnen beëindigen door op een knop te drukken. Wie zou jou dan willen tegenhouden? Naast Amerikaanse autoriteiten, het Amerikaanse leger, Wall Street, Amerikaanse renteniers, kapitalisten enzovoorts, zou een menigte niet-Amerikanen op je springen om te voorkomen dat je op de knop drukt: Duitse industriëlen, Saoedische sjeiks, Europese bankiers en, jawel, Chinese kapitalisten.

Kortom, de overheersing van de dollar is net zo functioneel geweest voor de belangen van de Amerikaanse renteniers als voor de Duitse, Argentijnse, Nigeriaanse, Koreaanse en Chinese kapitalisten. Zonder de wereldwijde dominantie van de dollar en de VS zouden Chinese, Japanse, Koreaanse of Duitse kapitalisten niet in staat zijn geweest voortdurend kolossale overwaarde aan hun arbeiders te onttrekken en die vervolgens weg te stoppen in de rentenierseconomie van de VS. En Argentijnse, Griekse, Russische, Oekraïense en Indiase oligarchen zouden niet in staat zijn om de overheidsmiddelen van hun landen te plunderen en de buit mee te nemen naar het buitenland om deze op te slaan in een of ander dollarvermogen in Delaware of de Kaaimaneilanden.

De les voor ons is eenvoudig: We mogen niet opnieuw de fout maken te denken dat een Nieuwe Internationale Economische Orde zal worden opgebouwd omdat de elites van het Zuiden of van landen met een tekort zich zullen verenigen om Washington of de Europese Unie te confronteren.

Onze Nieuwe Niet-Gebonden Beweging zal mislukken als we haar een beperkte rol geven in het samenbrengen van de G77 en de BRICS, als verzet tegen het Westen. We moeten niet alleen oppassen voor de functionarissen in Washington of Londen of Brussel, die er onvermoeibaar aan werken om te zorgen dat niets verandert, maar ook voor regeringsfunctionarissen die in de zak zitten van kapitalisten in het Zuiden, waaronder China, die het Amerikaanse handelstekort gebruiken om hun volk en hun land uit te buiten, en vervolgens hun in dollars uitgedrukte meerwaarde opbergen in de circuits van Wall Street en de City van Londen.

Willen we echte internationalisten zijn? Laten we dan niet vergeten wie de mensen zijn die waarschijnlijk het meest te winnen hebben bij de afschaffing van het Amerikaanse neokolonialisme: burgers van de VS uit de arbeidersklasse die tientallen jaren geleden werden veroordeeld tot “dood door wanhoop” in naargeestige “rustbelts” (verlaten industriegebieden). Ja, laten we nooit vergeten dat de slachtoffers van het imperialisme zich zowel in de koloniën als in het moederland bevinden. Dat de huidige internationale economische orde arbeiders overal ter wereld verschillende soorten ellende bezorgt.

– De globalisering bracht armoede onder de Amerikaanse arbeiders als gevolg van onderinvestering en deïndustrialisering – het was alsof delen van het onderontwikkelde Zuiden naar de industriële kerngebieden van de VS en Europa waren verhuisd.

– De globalisering dwong de Chinese arbeiders in de snel industrialiserende kuststeden van China de waanzinnige uitbuiting te ondergaan die gepaard gaat met overinvestering – het was alsof delen van het Noordelijk halfrond, vetgemest door overinvestering, migreerden naar Chinese stadscentra waar de plaatselijke arbeiders met moeite overleefden met lonen en sociale uitkeringen gelijk aan die in het Zuiden.

Andere ellende, dezelfde wereldwijde recycling van waarden die lokaal door de Kapitalistische Internationale worden onttrokken.

• De nieuwe koude oorlog

Nu wordt diezelfde globalisering – die draaide op Amerikaanse tekorten die Chinees kapitaal voedden dat vervolgens Amerikaanse renteniers financierde – vervangen door een Nieuwe Koude Oorlog tussen de VS en China, die een onmiddellijke bedreiging vormt voor het leven op aarde. Wat zit er achter deze Nieuwe Koude Oorlog?

China’s waanzinnige industrialisatie was geen probleem voor Washington zolang de Duistere Deal van kracht was – zolang de Chinese kapitalisten de dollar nodig hadden om het Amerikaanse handelstekort om te zetten in een instrument om meerwaarde aan de Chinese arbeiders te onttrekken en die vervolgens op te slaan in Amerikaanse activa.

Dus, wat veranderde er? Twee dingen. De eerste verandering was de opkomst van een nieuw soort kapitaal – cloud-kapitaal noem ik het. Kapitaal, zoals Karl Marx het definieerde, is een geproduceerd productiemiddel; bijvoorbeeld van stoommachines en tractoren tot de huidige industriële robots en 3D-printers. Wat is cloud capital? Het is een op internet of de cloud gebaseerd geproduceerd middel voor gedragsverandering.

Gedragsverandering is zo oud als retoriek, prediking en reclame. Maar tot de opkomst van Big Tech konden alleen mensen het gedrag van mensen wijzigen: priesters, redenaars, reclamemakers. Vandaag zijn het machines – met behulp van AI – die het gedrag wijzigen. Wie het cloud-kapitaal beheerst, harkt een steeds groter deel van de meerwaarde in de wereld naar zich toe!

Hoe is de Nieuwe Koude Oorlog te verklaren aan de hand van de opkomst van cloud-kapitaal? Eerlijk gezegd is het de reden waarom eerst Donald Trump en nu Joe Biden het op China gemunt hebben. Laten we eens kijken waarom.

De VS domineert de wereld door de financiën te domineren, via Wall Street en de dollar; en nu door dominant te zijn in cloud-kapitaal, via Silicon Valley. Maar China bedreigt de Amerikaanse dominantie op beide gebieden: geld en cloud-kapitaal. Op één dag verstuurt WeChat, de mobiele berichtenapp van het Chinese Tencent, maar liefst 38 miljard berichten. De gebruikers hoeven de WeChat-app niet te verlaten om een betaling te doen. Terwijl ze muziek of een tv-serie streamen op hun WeChat-app, gebruiken ze dezelfde app om geld te sturen naar iedereen in China, maar ook naar miljoenen buiten China die WeChat hebben gedownload en een yuan-rekening hebben geopend bij een aantal Chinese banken.

En kijk vervolgens naar de andere ontwikkeling van groot belang: de invoering van de eerste digitale staatsmunt die door de People’s Bank of China wordt uitgegeven. Kortom, China’s conglomeraten en centrale bank beschikken nu over een geïntegreerd betalings- en gegevensuitwisselingssysteem. De enige supersnelweg voor geld en data die kan concurreren met die van Wall Street, de Federal Reserve en Silicon Valley.

Tot voor kort was deze Chinese supersnelweg grotendeels ongebruikt. Iedereen, inclusief Poetins favoriete oligarchen, en China’s kapitalisten, gaven de voorkeur aan de beproefde Amerikaanse supersnelweg voor hun dollars. Maar toen viel Vladimir Poetin Oekraïne binnen en de VS namen als vergelding minstens 300 miljard dollar aan geld van de Russische centrale bank in beslag. Plotseling ontstond er paniek onder de niet-Amerikaanse rijken en een stormloop van – niet alleen Russisch – kapitaal dat graag de op cloud-kapitaal gebaseerde Chinese supersnelweg wilde gebruiken voor betalingen, contracten, gegevens enz.

Daarom verklaarde president Biden afgelopen oktober de totale economische oorlog aan China. Zijn microchip-embargo was een “shock-and-awe strike”, gericht tegen de Chinese Big Tech, waarmee Biden hoopt deze dodelijk te verwonden voordat het kan uitgroeien tot een volwaardig beest dat de gecombineerde krachten van Silicon Valley en Wall Street kan weerstaan en zelfs verslaan. Dat levert niets goeds op voor de wereldvrede, mijn vrienden.

We zijn nog nooit zo dicht bij een nucleaire holocaust geweest als nu – de Doomsday Clock die nucleaire wetenschappers in de jaren veertig hebben uitgevonden om ons te waarschuwen, is nu nog maar 90 seconden verwijderd van een ramp. En dan kijken we nog niet eens naar die andere klok, die aftelt naar het moment dat de mensheid het “point of no return” van de klimaatcatastrofe passeert. Wat doet de wereldwijde heersende klasse om deze twee rampen af te wenden? Ze doen hun best om de mensheid in één keer in beide afgronden te duwen! Dat is waar ze mee bezig zijn. En daarom hebben we een Nieuwe Ongebonden Beweging nodig om aan te dringen op een Nieuwe Internationale Economische Orde.

• Wat betekent ongebondenheid?

Op dit punt helpt het om te verduidelijken wat het betekent om politiek en ethisch ongebonden te zijn.

Het betekent niet neutraal zijn. Zoals wij in de Verklaring van Athene hebben laten weten, staan wij vastberaden aan de kant van de binnengevallen landen, van de slachtoffers van agressie – of het nu gaat om Palestina, Jemen, de Westelijke Sahara of Oekraïne. Maar tegelijkertijd moeten wij de eersten zijn om schendingen van vrijheden en democratische rechten waar dan ook te bekritiseren. Onze Nieuwe Niet-Gebonden Beweging moet de vrijheid terugvorderen van de zogenaamde liberalen en libertariërs – van Peru vandaag, waar kameraden worden doodgeschoten, tot Iran, waar moedige vrouwen moedige mannen aanvoeren onder de vlag VROUW-LEVEN-VRIJHEID.

Maar, zult u tegenwerpen, verzet het Iraanse regime zich niet tegen het Amerikaanse imperialisme? Absoluut. Maar het feit dat een regime overhoop ligt met het Amerikaanse imperialisme mag het nog geen vrijbrief geven om de fundamentele vrijheden van onze kameraden in dat land te schenden.

Mijn punt is dat een werkelijk ongebonden beweging dialectisch moet zijn – we moeten in staat zijn de staat Iran te verdedigen tegen Amerikaanse militaire dreigingen en economische embargo’s, maar tegelijkertijd de progressieven in Iran te steunen die zich zowel verzetten tegen de corrupte theocratie van het regime en de plaatselijke agenten van de CIA en het State Department.

“En China dan?”, zult u zich afvragen. Hoe moet de Nieuwe Niet-Gebonden Beweging de kwestie China benaderen. Op twee manieren, zou ik zeggen:

• respectvol, gezien het economische wonder van het Chinese volk, waarvan we de verworvenheden moeten verdedigen tegen de aanvallen van het Amerikaanse imperialisme en de Nieuwe Koude Oorlog. En,
• kritisch, niet alleen met betrekking tot fundamentele vrijheden, maar ook in termen van klassenstrijd: President Xi heeft beloofd in conflict te komen met China’s renteniers en kapitalisten om de inkomens van arbeiders te verhogen, zelfs ten koste van de netto-export van het land. Dit zou goed zijn voor de meerderheid van het Chinese volk en een stap in de richting van een Nieuwe Internationale Economische Orde, een heel andere dan de Duistere Deal waaronder de Chinese economie tot nu toe is gegroeid. Hetzelfde geldt voor een Chinese toezegging om hoogrentende schulden van ontwikkelingslanden kwijt te schelden. Wij moeten Peking aanmoedigen om in die richting te gaan en kritiek te leveren wanneer het land afdwaalt.

1. Wat voor Nieuwe Internationale Economische Orde willen we? 

Die Nieuwe Internationale Economische Orde, hoe stellen we ons die precies voor? Elke overgang naar een duurzame economische orde vereist een groot Groen Investeringsfonds. Bruno Rodríguez Parrilla, de Cubaanse minister van Buitenlandse Zaken, noemde tijdens een recente bijeenkomst van de G77+China een benodigd bedrag van tussen de 3,3 en 4,5 biljoen dollar per jaar. Ik zeg dat ten minste 10 biljoen dollar nodig is.

Is dit mogelijk? Technisch gezien kan het natuurlijk. Stel je een hervormde Wereldbank voor, ondersteund door een digitale munt (uitgegeven door een hervormd Internationaal Monetair Fonds) waarin alle kapitaal- en handelsstromen zijn uitgedrukt, die 10% van het wereldinkomen investeert in de Groene Transitie, vooral in de ontwikkelingslanden. Een wereldwijd groen Keynesianisme.

Groen Keynesianisme kan echter niet werken om de redenen die Michal Kalecki tientallen jaren geleden al aangaf: want zelfs als de bourgeoisie in paniek raakt en Keynesiaans beleid voert om haar huid te redden, zal de heersende klasse, op het moment dat dit beleid vruchten begint af te werpen, en ruim voordat het zijn werk doet, het opgeven ten gunste van haar gebruikelijke extractieve beleid. Het ligt in de aard van de kapitalistische klasse om de weg die naar haar eigen redding leidt te blokkeren.

Wat maar één ding betekent: Om het noodzakelijke groene Keynesiaanse beleid uit te voeren, moeten we eerst iets doen wat Keynes zou haten: het Wereldwijde Imperium van het Kapitaal ontmantelen, dat liever het einde van de wereld ziet dan de uitvoering van het groene Keynesiaanse beleid dat een collectieve ramp kan afwenden.

Hoe doen we dat? Onze revolutie moet gebruik maken van de technologie die Big Tech nu ontwikkelt en die ons de middelen kan verschaffen om te communiceren, samen te werken en het Imperium van het Kapitaal overal ter wereld klappen te geven – als eerste voorbeeld noem ik de jaarlijkse MakeAmazonPay -campagne van de Progressive International. Is het niet heerlijk ironisch dat Big Tech zich van het vermogen heeft beroofd om ons voor altijd te verdelen? We hoeven het alleen maar te gebruiken om samen te komen en de onmogelijke droom om te zetten in een voor de hand liggend plan.

Maar wat betekent het in de praktijk om het Imperium van het Kapitaal omver te werpen? Hoe kan de mensheid haar geplunderde gemeengoed terugwinnen, op het land, in de oceanen, in de lucht en binnenkort in de ruimte?

Op twee manieren: door wetten te maken, zodat bedrijven toebehoren aan degenen die er werken, op basis van één werknemer, één aandeel, één stem. En door banken het monopolie te ontzeggen op transacties gedaan door personen.

Banken en winst zullen dan verdorren als de drijvende krachten van onze economieën, omdat de banken onschadelijk worden gemaakt en het onderscheid tussen winst en loon geen zin meer heeft: iedereen wordt dan een gelijke aandeelhouder in de bedrijven waar hij of zij werkt.

De gelijktijdige dood van de aandelenmarkt en van de arbeidsmarkt, samen met het onschadelijk maken van de banken, zal automatisch de rijkdom herverdelen, het mogelijk maken om iedereen een basisinkomen aan te bieden en, als prachtig bijproduct, de prikkels om oorlog te voeren wegnemen.

Het einde van de macht van het kapitaal over de samenleving zal gemeenschappen in staat stellen collectief te beslissen over gezondheidszorg, onderwijs en investeringen om het milieu te redden van onze virusachtige groei.

Echte democratie zal eindelijk mogelijk zijn, uit te oefenen in de volks- en arbeidersvergaderingen; niet achter gesloten deuren waar geheimzinnige oligarchen bijeenkomen.

Deze dubbele democratisering, van kapitaal en geld, klinkt als een onmogelijke droom – maar niet onmogelijker dan de ideeën van één persoon-één stem of van het beëindigen van de goddelijke rechten van koningen die ooit klonken.

Deze dubbele democratisering is niets minder dan de voorwaarde voor het overleven van onze soort – zo simpel is het.

Dat zijn de taken van de Nieuwe Niet-Gebonden Beweging die we nu moeten opbouwen. Haar uiteindelijke doel? Een einde maken aan de gelegaliseerde roofbouw op mensen en op de aarde, die de klimaatcatastrofe voedt. Niets minder dan de totale vernietiging van het gezag van het kapitaal over de menselijke samenleving kan een einde maken aan de verdorvenheid en de planeet redden.

Vrienden, kameraden,

Dit is geen oefening. En, nee, dit is geen utopie. We kunnen het voor elkaar krijgen! Samen.

Do you want to be informed of DiEM25's actions? Sign up here