Yanis Varoufakis:
Ik hoop van niet, maar ik vrees dat wij toch de desintegratie van de EU zouden kunnen gaan ervaren.
De Eurozone is, al enige tijd nu, in een gevorderd stadium van deconstructie. Denk erover: als iemand u een geschenk van 10 miljoen euro zou overhandigen (dat zou mooi zijn, niet?), en u kreeg de keuze tussen het hebben het gecrediteerd naar een Duitse, Italiaanse, een Portugese of een Griekse bankrekening, zou u onverschillig zijn? Natuurlijk niet. U heeft het geld liever op een Duitse of Nederlandse bankrekening, volledig bewust van het feit dat de waarschijnlijkheid van een waardevermindering van uw deposito’s veel hoger is in Italië of Griekenland is. Dit is een duidelijk teken dat de Eurozone gefragmenteerd is. Er is voldoende bewijs dat dit fragmenteren zich doorzet (in plaats van consolidatie). Bijvoorbeeld, als je kijkt naar de concentratie van de overheidsschuld, is het duidelijk dat de overheidsschuld steeds meer geconcentreerd wordt in de banken van genoemde staat (dit is het tegenovergestelde van wat er zou gebeuren als we een goede monetaire en bancaire Unie hadden).
Buiten de Eurozone, is Schengen reeds opgeschort en staat onder enorme druk nu de krachten van vreemdelingenhaat, ultranationalistische en gewoon paranoia de overhand nemen. De EU’s onvermogen in het reine te komen met een milde (in vergelijking met bijvoorbeeld Jordanië en Libanon) vluchtelingencrisis, spreekt in dit verband boekdelen.
Op politiek niveau, op meerdere gebieden, is de EU’s desintegratie overal te zien. Oost-Europese regeringen verklaren openlijk hun verzet tegen het solidariteitsbeginsel, het Britse electoraat is vervreemd van Brussel (en zal, slechts uit angst voor het onbekende, stemmen voor Eu lidmaatschap), Europa’s zuidelijke periferie wordt geteisterd door een onnodige depressie die volledig is te wijten aan het giftige macro-economisch beheer door een Brussel-Frankfurt instelling, die veel meer geïnteresseerd is in het zogenaamd opleggen van niet-oplegbare regels, dan de belangen van de Europese Unie te handhaven.
Als recapitulatie, herinnert U zich de Sovjet-Unie ervaring. Wanneer een niet-levensvatbare economische architectuur wordt gehandhaafd door middel van autoritarisme en brute politiek, wordt haar ineenstorting uitgesteld. Maar uiteindelijk komt ze razendsnel en zeer pijnlijk. Ik hoop dat het de Europeanen lukt, Europa te democratiseren, voordat dit scenario zich herhaalt.

Wil je informatie over DiEM25 activiteiten ontvangen? Registreer hier